Artık kaybediyoruz manevi kavramları,
Aramıyoruz bile vicdani manaları…
Yok, artık sevgimiz kalmadı saygımız,
Hayvan türlerimize sevgimiz, alakamız…
Severlerim yeterli deli sanılsalar da,
Sürekli aşağılanıp horlatılsalar da…
Aktarılmaz düşünce merhamet duyguları,
Bencilliklerimizden yaşarız utançları…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bencilliğimizden mi kavramlar çok değişti,
Hayvan yerinde kaldı çok insan ilkelleşti...
Yoksa kargaşalar mı bizi ilkelleştirdi?
Köpekler korkar oldu bet nefis çöreklendi...
Hayvanlar can taşıyor biz gibi yaşasınlar,
Köpekler de ümmettir zulme uğramasınlar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hizalamalarınızı Mükemmeliyetçilerde Deneyin
Şahsım zengin değildir yazıcı kullanırken,
Yazdırmayı düşünüyor kâğıda aktarırken…
Kâğıt, dersen pahallı mürekkep de o biçim,
Kartuş meselesiyle tümden bitirilirim…
İstediğim bir sayfa yazdırılsa yetecek,
Hizalamalarınıza vakit yetmeyecek…
“Hizalama!” diyoruz bu sefer hiç yazmıyor,
“Hizala!” der isek bu iş hiç tükenmiyor…
Bunun reddi olamaz mı kaldırılamaz mı?
İnce ayar çekilip kâr sağlatılamaz mı?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Şahsım için rastlarım, nefsimi dinleyerek,
Sakın alınmayınız, ibret almanız gerek...
Yazmayı düşünürüm, artık yazamıyorum,
Nefsim için bir tuzak, çukur kazamıyorum...
İrade ile nefis, kedi, köpek gibiler,
Bazen birlik olurlar, düşman gibi değiller...
Bir sabah ezanı ki, ALLÂH(c. c.) razı olsunlar,
Dillerden dökülüyor, Rab hatırlatıyorlar...
Musikisi hem özel, hocada ses mükemmel,
Rabbe koşmak isteriz, nefisler buna engel...
Şeytanla kavga başlar, iradeler yenilir,
Nefis şeytandan yana, kul uykuya yenilir...
Sonra kalkarız birden, etraf mahşer yeridir,
Kıyamet çoktan kopmuş, kılanlar hep emindir...
Geriye dönüş yoktur, içimizde pişmanlık,
Bir hak daha verilse, namaza kalkmaz mıydık?
...
(2000)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK