Methüsena
Sen güldüğün zaman
En gözde ihtisâsatlarım,
Vukû bulur.
Her sözüm,
Gönlüne giden yol olur.
Seyre durup okursan,
En uzun yollar bile,
çekilebilinir olur.
Okudukça gözlerin,
Sözlerden hoşnut olur.
Yolculuğuma eşlik et,
Manzaram hep gül olur.
Beyaz gül gibi gönlün,
Gönlüme dildâr olur.
Şiirlerim sana övgü,
Rabbime duâ olur.
Övgülerimi tasvip et,
Duâlar kabûl olur...
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bilmesinler Seni
Bilmiyorlar seni,
Sendeki gerçeği..
Bilmesinler zaten,
Gülüşünde yatan cenneti.
Çıkma sen dışarı geceleri.
Görmesinler seni,
Asmasın yıldızlar, Ay'a kendilerini.
Güneş'e hiç görünme zaten,
Görürse kıskanır, ısıtmaz hiç kimseyi.
Bilsem de anlatamam seni,
Ki sadece ben değilim.
Ne Âsaf yazabilir, ne de Süreya seni..
Nâzım Hikmet görseydi eğer,
Sevebilir miydi hiç Celileyi, Pirâyeyi,
Yâhut Münevveri,
Olabilir miydi Vera, Nâzım'ın son eşi...
Betimlemek gerekirse seni,
İlk konudur kirpiklerinin
Göz kapaklarındaki dizilişi.
Benzetiyorum tıpkı,
Papatyanın yaprakları gibi,
Hem âhenk içindeler,
hem de anlamı gibi
Saf ve temiz sevgi...
İnsanoğlu riyâkardır,
Sever ama kopartır çiçekleri !
En iyisi sen dinle beni.
Kirlenmiş bu dünyada,
Hiç bilmesinler seni.
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
Gözlerinden Yansıyışım
Hangi ayna denktir?
Gözlerinden yansıyışıma.
Söylesene
Hangi çiçek, senin kokundan evlâ?
Yâhut hangi yıldız yarışabilir ki ışığınla,
Ve hiç kirlenir mi yıkanan, o göz pınarlarında?
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
Gece
Geceleri daha bi kasvetli olurmuş ruhlar.
Bilinmez ayazından mı karanlığından mı gecenin.
Belki de bahanesidir gece, ruhun fıtratı kasvetlidir...
Geceleri daha bi dertli yazarmış kalemler,
Çaylar daha bi demli içilirmiş geceleri.
Belki de bahanesidir gece, ruhlar hüzne meyillidir...
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
