Mevsim Gelecek
Mevsim gelecek, ağaçlar yaprağını dökecek çamurlarımın üstüne.
Beyaz gelinliğin gibi bembeyaz olacak çimenlerimin üstü kar taneleriyle.
Eriyen kar taneleri toprağımı sulayacak.
Susuzluk bedenimde damla damla doyacak.
Mevsim gelecek, cıvıl cıvıl kuşlar ötecek.
Bülbül gülüne kavuşacak, aşıklar maşukuna.
Çiçeklerimin üstünde kelebekler uçuşacak.
Mis kokulu güllerimin tadına arılar doymayacak.
Mevsim gelecek, güneş kızgınlığını salacak toprağa.
Ağaçlar kök salacak damarlarıma ve bedenim ise toprak, toprak olacak.
Gök kuşağından bir taç baş ucumda ışıldayacak.
Renklerinin ahengiyle şenlik havası sunacak.
O da kaybolup gidecek, şenlik sona erecek.
Sert esen bir rüzgar savuracak her şeyi.
Kara bulutlar matemime uçacak.
Ve mevsimler bitecek.
Baş ucumda yatacaksın.
Hasret sona erecek.
Bir daha ayrılmaksızın kavuşacağız toprak hücrelerinde.
Zekai Yazbahar
Zekai YAZBAHAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnşallah Kavuşursun
Anladım;
Çok özel bir duygu sevmek.
Yüzünde açan gülücüklerinle
Ruhunu süslüyorsun.
Gönlünde uçan kelebeklerle
Koşarken hayallerine,
İnşallah kavuşursun.
Anladım;
Sevmek bazen acı çekmek.
Yüreğini kavuran hasretinle,
Belki de yoruluyorsun.
Yalnızlığına uzanacak bir ele
Tutunup güvenle,
İnşallah kavuşursun.
Anladım;
Kolay değil vazgeçmek.
Zaman geçse de,
İçinde bir umut büyütüyorsun.
Kalbinin temizliği kadar
Mis kokan duygularınla,
İnşallah kavuşursun.
Zekai Yazbahar
Zekai YAZBAHAR
Gün Olur
Gün olur kopar içimde bir fırtına
Beynimin dev dalgaları kalbime vurur
Rüzgarlar savururken yelkenlerimi
Gönlümden kalkan gemiler karaya vurur
Gün olur içimde yangınlar çıkar
Acılar alev topu bağrımı yakar
Bir çare ararken bu iç yanışa
Benzin olur yangınıma içtiğim sular
Zekai Yazbahar
Zekai YAZBAHAR
Ben Evime Sığarım
Gözlerimi kapattım korkuya.
İç sesime hiç olmadığım kadar sağırım.
Olumsuz sözcükleri konuşmaya dilsizim.
Ne ben kimsesizim, ne de kimse bensiz.
Gönülden köprülerle buluşur hislerimiz.
Gözlerimi kapattım korkuya.
Hayallerim dolaşırken sokaklarda,
Tebessümler içinde sessizliğe bakarım.
Elbet gelir burnuma doğanın mis kokusu
Rüzgardan medet umar ben evime sığarım.
Zekai Yazbahar
Zekai YAZBAHAR
