Kim unutabilir o gözlüklü amcaları?
Alt katta beklerlerdi bizdeki evrakları…
Yoksa geçmez olurdu ya reçete değeri,
Ya da hiç ödenmezdi ilaçların bedeli…
Gece birde girerdik hastane sırasına,
Doktorlar geç çıkardı hastanın karşısına…
Git ona imza attır, çık şuna onaylattır,
Var in şu bodrum katta evrakını çoğalttır…
Tekrar çık dışarıya işlemin yapılacak,
Gözlüklü amcayı bul mühür tamam olacak…
Şimdi lüzumsuzluk yok Rab sizden razı olsun,
Rab, sizleri korusun Rab cennetine koysun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Rab çocuk vermeyince kediyle avunuruz,
Yerini tutmasa da mutluluğu buluruz...
Onlar bebeklerimiz onlar çocuklarımız,
Onlar tat kaynağımız canciğer dostlarımız...
Çoğu zaman çıkarlar akşamüstü dönerler,
Bazen yavru yaparlar emzirir büyütürler...
Onlar evin fertleri yeri doldurulamaz,
Onlar Rab'bin kulları aşkları unutulmaz...
Merhamet mutlaka şart Rab'bin mahlûkatına,
Sevgi değer olmalı canlı dostlarımıza...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bak klavye çalışmıyor fırlatmışsın duvara,
Üç beş sinek var diye soktun ki bir zarara...
Evvelden de demiştim, anlayan hani nerde?
Klavyeyle öldürmekle soktun bizi bir derde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Haddim laf edilince haddimizi bilmiştik,
Fark edilmese dahi susmaya niyet ettik…
Küsme modası vardı selam almıyorlardı,
Hal hatır geçmez şeydi mutlak susulmalıydı…
Yemin vermiş ve susmuş gözünüzden düşmüştük,
İçiniz rahat olsun biz yeniktik, güçsüzdük…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK