Eğitim Sitesi

Ne İşin Vardı Şiiri

Ne İşin Vardı

Gözlerimizin önünde cetvelin yanıyla vura vura
Arkadaşımızın avuç içlerini kanatan öğretmen
Öğretmen miydin sen?
Soruyorum.
Ama yoksun.
Şimdi oralarda.
Okul yıllarımızı kahrettiğin sınıfta ne işin vardı senin?


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 142

Gördü
Yan düşüşüyle koyunun
İçim parçalandı
Ruhum acıyı gördü

Bülent Tüsen


Öleceğiz Biz de Bir Gün
Öleceğiz biz de bir gün senin gibi
Meyve bahçesinde düşerek ölen koyun


Bülent Tüsen


Of
Ne sıkıntı
Of
Dağlar
Nerede yollar?

Bülent Tüsen


Aklıma Bile Gelmezdi
Öleceğini aklıma bile gelmezdi
Sakız koyun

Bülent Tüsen


Her Şey Ağlıyor Artık
Her şey ağlıyor artık
Her şey
O koyun öldükten sonra
Sakız

Bülent Tüsen


Bıktım Artık
Öldür beni Tanrım
Bıktım artık

Bülent Tüsen


Artık
Geri kalmış zihinler.
Yığınlar.
Yetti.
Durun artık.
Tanrı varsa durdursun sizi.

Bülent Tüsen


Ne Hale
Ülkeyi ne hale getirdiniz?
Reziller.
Malınızmış gibi kullanmayı bir şey yapmak zanneden ucubeler.

Bülent Tüsen


Aklım Almıyor
Nasıl yaşıyor insanlar hep aynıda?
Hep aynıda.
Hep.
Aklım almıyor.

Bülent Tüsen


Emanet
Emanet gelmişiz dünyaya
Emanet gidiyoruz

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 66

At
Sesini koydu çocuk.
Oturduğunda eğere.
Daha önce koymadığı yerin.
Öncesi.
Konuşmak için yaratılmamış.
Ata bindiğinde.
Ses yoktu sanki ortalıkta.

Boyanacak
Çerağı ateşe attın.
Yine boyanacak o gül.
Allaha dönerek yüzünü.

Gün Gibi
Yaprak iner.
Gövdesinden ağacın.
Yere inişten.
Gözlerini izlerken.

Durduğu Gün
Hakkını arar işçi.
İşlerini unutmaz.
Sesini bıraktığı yerlerde.
Yankılanır.
Çocukluğunun.
Durduğu.
Gün.

İşçi
Sesinden tanırlar onlar işçiyi.
İşini yapar.
Kimseye boyun eğmez.
Dimdik yürür.
Başını kimse eğdiremez.

Hayal
Kuş bir hayvan mı sadece?
Mesela bir insanın kanatları olabilir.
Hayal dünyasından aşağılara inen.

Kara
Örtüler.
Siyah.
Gözler örtülmüş.
Birileri tarafından mı?

O muydu?
Örten.
Siyahlığı.
Bedenine geçirmiş yaşar, gider.

Yanıbaşımda
Hayat gelir, konar başucuma.
Yaşamak düşer yanıbaşımda.

Senin Gibisi Gelmez
Muharrem Ertaş'a

Bir gün.
Ekranda seni gördüm.
İçim coştu ağladım.
Senin gibisi gelmez.

İşin Sırrı
Sır nedir ki yanıtlanmamış sorudan başka?
Ne işe yarar?
Kendiyle baş başa kaldıkça.

İçgüdüsel
Ne yapar kuşlar
hava karanlık olduğunda
geceleri.
Gece olduğundan.
Uyurlar.

Gecenin Akan Görüntüsünde Ağacın Önünde
Kolların dal.
Ellerin ona bağlı dallarla süslü.
Soğuk karanlığa bırakılmış puslu havada gece.

Aşklı
Sürüyor aylarını.
Sürüyor köşe aşkları.
Köşeler buluşma yeri.
Bina bina karşılıkla yan yana şehre bakıyor.
Sokaklık.
Ruh hallerinde genç yüzler.
Sevda yanın aşkla.

Sensin Beni Ayakta Tutan
Sen hayatımdan ayrıldığında.
Yaşam beni ayakta tutanın sen olduğunu gösteriyor.
Her şey bitiyor sanki.
Beni ayakta tutan, yaşam kaynağım.

İçin
Bir el dokunur gözlerine.
Tamam ağlama.
Ağlamanı görmek içindi her şey.
Kırık bir ses gibiydi yüreğine vuran damla sesleri.

Şehit
Seni anar.
Göremez göz.
Gezersin.
Ruh iklimlerini.

Uzanır
Yüzyıllardan gelir bir gülün açtığı.
Yüzyıl.
1919'dan uzanır...

Gül Ektim
Gül ektim gözlerime.
Gül ektim çiçeklere.
Gül ektim.

Bir Yüz Gibidir
Gülüşlerin hepsi ayrı ayrı.
Bir yüz gibidir.

Cepler
Aynı değil hiç sesler.
Gideceği yeri bekler.
Dokusuna.
İnen.
Ceplerin.

Ağzın
Cemal Süreya'ya

Önce ağzındı konuşan.
Kelimelerin bir bir kulağımda.
Sırasını yakalayan.

Sen Ağlayandın
Sularda yunmuştu.
Bir aşktı.
Gözlerin.
Bir pop şarkısının keskin düşlerine daldığın.

Geçtiği
Şiirlerimizin çıktığı.
Ekmeğimizin çıktığı.
Vatanımız.
Ülkeden ülkeye yolumuzun geçtiği.
Türkiye.

Fazla Düş
Uyumak için.
Uyumak için yatağa gitsem.
Uyuyunca düşümde.
Gökten düşsem?

Buluşmayan Gözler
Soğuk bir ürperti o gözlerde.
Ruhun indiği sahillerde.
Buluşur, buluşmayan gözler.

Balıkçı
Kime gelir, hangi semte uğramadı balıkçı?
Hangi sudan tutulur o balıklar?
Hangi gün ağlatır yüzünde gülü ardından?
Kazanamazsa ekmeğini balıkçı.

Nice
Nice toprak..
Nice alınları kucakladı.
Kıblenin durduğu yöne.

İşçi
Bulutlar yürüyen insan gibi.
Aktıkça gideriz.
Yaşattığınız.
Umutlarla.
İşçi kardeşim.
Bağrında yeşerir sesinde, soluğundan uzar kaldırımlarda elinden yankılar.

Ülkemin Ormanları
Orman yeşilinde.
Ülkem ormanların sessizliğimden.
Yapılmış dağları.

Beraber
Bulutlar dağıldı.
Kara bulutlar.
Karda.
Gecenin ilerleyen saatleriyle beraber.

Anlamsızlığı Anlam
Can Yücel'e öykünerek

Anlamsızlaştırdılar.
İyiye gider diye umarak.
Anlamsızlıklarını.
Zaten anlamsızlar.

Bende bunu yazdım:
Güneş açsın.
Değsin yüzüme bahar.
Gece olduğunda bakayım ışıl ışıl gökyüzüne.

Arı
Tutunduğu dalın balın.
Yere indi.
Gözlerinden inen.
İnsana duran.

Tuttuğu elin.
Sahibine duada.

Gece
Çalışana geçmek bilmeyen.
Uyuyana anlamadan geçen gece.
Biri işle meşgul.
Biri yatakta.

Düşürür
Kazandığı para azaldığında.
Umudunu düşürür.
İnsan.

Gökkubbenin Altında
Gökkubbenin altında.
Büyük düşünür umutlarına dair.

İnsanlığa.
Özlemlerin içerisini döker.

Zamanı
O gol senin.
Atacağın yerde.
Bekliyor.
Zamanı.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Utansınlar

Benim kadar çabalamamış olanlar muhtaç değildir.
Bana muhtaçlık yakıştıranlar utansınlar.
Masa başlarında yan gelip yatanlar utansınlar.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Ne İşin Vardı Şiiri