Ahmet Furkan Vatansever Çok uzun ama güzel bir şiir...
Öğretmenim Ben
Kendini vatana adamış olan,
Geleceği yazan eğitmenim ben.
En güzel sevgiyi okulda bulan,
Canlara can katan öğretmenim ben.
İşim eğitimdir can pahasına,
Hiç bakmam az yada çok parasına,
Dermanı olurum her yarasına,
Dilsize derdini söyletenim ben.
Hem anayım hem baba tüm çocuklara,
Cevap bulmalıyım tüm sorulara,
Beşikten mezara tüm insanlara,
Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.
Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,
Bazen bir yönetmen ,bazen aktörüm,
Hazine arayan bir detektörüm,
Sevgiyi,şefkati gösterenim ben
İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,
Bu vatan uğruna fedadır canım.
Çileyi işleyip,dert dokuyanım,
Öğretmek aşkına inleyenim ben.
Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,
Beynim sermayemdir,silah dilimdir,
Kalemim kitabım tek sevgilimdir,
İlimden başka yol bilmeyenim ben.
Örnek bir insanım tüm çocuklara,
Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,
İyi yada kötü, olacaklara,
Kendimde bir hisse arayanım ben.
Eğer bu vasıflar yok ise bende,
Çok eksik var demek eğitimimde
Kimse bana bir şey söylemese de,
Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Birleşmiş milletler,
Toplanmış devletler,
Söz birlik etmişler,
El ele vermişler.
Kanunlar koyarlar,
İnsanı korurlar,
Evrensel hükümler,
Herkese verirler.
Tüm üye devletler,
Bunları bilirler,
Kanunlar yaparlar,
Onlara uyarlar.
Kasım KAPLAN
Halen asker olan oğluma...
Aslanım, can parçam, yiğit evladım,
Bil ki sensiz dünya boş bana yavrum.
Sen asker olunca, daha anladım,
Asker babalığı hoş benim yavrum.
Bilirsin canımdan fazla severim,
Gerekirse canım bile veririm.
Helal lokma verdim bunu bilirim,
Eğitimde önde koş benim yavrum.
Seni biz büyüttük vatana kurban,
Sen koş ki yurduma girmesin yaban,
Koşmazsan o zaman yanar bu baban,
Vatan, millet için koş benim yavrum.
Sabır ve sebatı öğreneceksin,
Her zorluğa karşı direneceksin,
Senden öndekine imreneceksin,
Onu geçmek için koş benim yavrum.
Bu vatan dünyada her şeye değer,
Sevdaların başı bu imiş meğer
Sana bir vazife düşerse eğer,
Can ile baş ile koş benim yavrum.
Tutmasa ayağın, tutmasa kolun,
Ateşten çembere düşse de yolun,
Hepiniz Mevla’ya emanet olun,
Allah diye diye koş benim yavrum.
İsterse yüreğin çatlasın, dursun,
Düşmanlar karşından atsa da kurşun,
Sırtından değil de, alnından vursun,
Silaha karşıda koş benim yavrum.
Yavrum vatan aşkı başka sevdadır,
Bu vatan uğrunda her can fedadır,
Askeri koruyan Hafız Huda’dır,
Mevla’nın aşkına koş benim yavrum.
Bir Türk yaşayamaz eğer esirse,
Şehitlik şereftir, eğer gelirse,
Eğer komutanın emir verirse,
Ölüme de olsa koş benim yavrum.
Atalar bu yolda şehit oldular,
En büyük şerefi böyle buldular,
Bizi bu vatana bekçi koydular,
Onların yolundan koş benim yavrum.
Hakkım sana helal, sende helal et,
Yürü unutamaz seni bu millet,
Ardında koskoca, şanlı bir devlet,
Davran da geç kalma, koş benim yavrum.
Korunması lazım bu cumhuriyet,
Atatürk sizlere etti emanet,
Bu yüce millete layık hürriyet,
Atamın izinden koş benim yavrum. 27.01.05
Kasım KAPLAN
Atamın öldüğü gün,
Bir başkaydı bulutlar.
Genç ihtiyar hep üzgün,
Tükenmişti umutlar.
Masmavi Karadeniz,
Hırçındı, kabarmıştı.
Gündüz gözü, gök, deniz,
Sanki de kararmıştı.
Kuşlar bile mahzundu
Gözü yaşlı göklerde
Artık hüzün taht kurdu
Gam yüklü yüreklerde.
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı.
Bütün yürekler yara,
Gözlerde kan ağladı.
Bir destan böyle bitti
Dönmedi artık geri.
Kendisi öldü gitti
Kaldı büyük eseri.
Kasım Kaplan
Kasım KAPLAN