Eğitim Sitesi

Olamadık Şiiri

Olamadık

Aklıma geliyor hotelcilik ve müdürlük.
Olamadık.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 62

Memleket
Onu taşıyorsun.
Her daim.
Yüreğinin bir yerinde.
Uzak diyarlarda.

Çocukların Hali
Oyun oynuyor çocuklar.
Zevk içinde.
Sevinerek.
Koşarak.
Birbirine sataşarak.

Sinemaya
Kalbin son kaynadı.
Bir filmin karesinde.
Yönetmenin baktığı.
Çizgiden.
Yürüyor çiçekler.
Sinemaya.

Donuk
Donuk bir gece.
Sularla içinde.
Yüzen bir gemi.
Sarhoş rüzgarlarda.
Gidiyor.

Piştiği
Sıcak, ateş.
Yediğim izin piştiği.

Binlerce
Akarım saçlarından.
Binlerce.

Ne Yapmaktasın
Ne yapmaktasın küçük çocuk?
Ne yapmaktasın?
Karnın açsa!
Ne yapmaktasın?
Kocaman, dünyada.
Çıkamadığın sorularla içinden.

Onlar
Dua etti.
Tesbih çekti.
Dua etti.
Mum dikti.

Değişim
Cennet ona emanetti.
Şimdi o Allaha emanet.

Cennete Dünya
Cennetten kovuldu.
Cennete girmek isteyenlerle doldu.

Günah
İlk insanlar.
İlk günahta indirildiler.
Dünyaya.
İnsan neye uğradığını şaşırmış.
Halde.
Dünya nimetleriyle yaşamayı öğrenmeye başladı.
Şükretmeye de.

Güzel ve Çirkin
Onlar yüzleri.
Ben izlerdim.
Onlar konuşurlar.
Ben izleyemezdim.

Çocukluğumdan Gelen
Düz bir alanda.
Sonsuz bir gök.
Çocuklar.
Sarılmışlar birbirine.

Aşık
İlk harfle yola çıktık.
Eve yemek yemeye oturduk.
Aşılıydı bahçemizde meyveler.
Aşık gibi bakardım onlara.

Birleşen
İçimizde toplanan türkülerle.
Birleşiyor yüzlerinizi.

Kuyu
Ortada kuyu var.
Dikkat et.
Şimdi kuyunun her tarafı kuyu.

Savaş Zamanı
Bir ekmek yağmurdan.
Bir pil yağmurun üzerine yağdığı.
Bir pil, bir ekmeğin yanında.

Eskiden pile ihtiyaç duyulmazdı.
Ekmeğe duyulduğu kadar.

Denizle Yazdığımız
Estikçe kıyılarımda rüzgar.
Aklıma gelir, getirdiğim özgürlük.

Senin
Cansu Devrim Alparslan'a

Senin ellerinde.
Emeğinden.
Yediğim yemekler.

Senin yüzünden.
Bakışından.
Aldığım cesaret.

Sana
Bebekler ağladığı zaman
konuşurlar sana.

Karavana
Yaklaşıyor su ve sen.
Ve yemek.

Dağıldım
Kalbime bağırdım.
Kül oldum dağıldım.

Asker
Teller var duvarın üstünde, ardından bakıyorum,günleri sayıyorum.
Asker olmuşum.
Temizlik yapıyorum.

Sonbaharın İçi
Yapraklar dökülüyor.
Sevgilim.
Sonbahar geldi.
İçi nasıl kim bilir herkesin?
Kimileri sıkıntı içinde.

Irgat
Gözlerde ırgat yorgunluğu.
Gözler yorgun bir kuşun tutunduğu.

Yürüyorum
Kafam donmuş sanki.
Yürüyorum donuk şekilde.
İnsanların arasında.
Korkular arasında.

Sonsuzlukla
Savaşacaktı ve dönecekti.
Ülkesi için.
Tüm bildiği buydu.
Şimdi yaşıyor.
Sonsuzlukla.

Yeni Başlıyordu Oysa
Ezberinde sandı yıllarca hayatı.
Okuduğu gibi değildi anladı.
Okul bittiğinde.
Yeni başlıyordu.
Oysa.

Dolan
Sevdikçe dolduk.
Neş'enin dala kol verdiği.
Bıraktığı günü.

Zaman ve Kül
Gülleri sar damla damla aksın.
Zaman ve kül,bekler dirilmeyi.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

İşçinin Torpilliye Cevabı

Sen torpil beklersin.
Her işe girişinde.

Ben emeğime güvenirim.
Her işi almak için.

Senin adetin bu.
Tembel tembel bekleyip.
Ağız yalarsın.

Ben dimdik dururum.
Her an iş tutmanın sevdasından.
Yanar bileklerim.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bir Yalnızlık Adamı

Rastlantı değildi.
Yanaştı, oturdu deniz kenarına.
O senki rüzgarın puslu gününde.
Bir İstanbul kokusu alıp götürdü.
Gözlerini.
Vapurlar çiçek kokusudur.
Sahil boyu gece ürküyordu.
Sokaklarda.
İnsan gülüşmeleri.
Yalnızlık.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Olamadık Şiiri