Ağlıyor gözlerim kurumaz oldu
Hep gözyaşlarıma keder oldular
Dostunum diyenler düşmanım oldu
Sahte dostlarım yalan oldular
Gördüğüm herkesi ben gibi sandım
Yazık ki onlar için ateşte yandım
Sahte sözlerine nasılda kandım
Artık uyandım ölen oldular
Beş kuruş için namus sattılar
Para uğruna dinini attılar
Tövbe haşa paraya taptılar
Bu dünya için dininden oldular
Çok şükür kimseye kulluk etmedim
Fakiri hor görüp garibi ezmedim
Anamı babamı zaten üzmedim
Ailemden başkası hep tuz oldular
Ölmeden öldüm mezar kazdılar
Mezar taşıma şair yazdılar
Cesedim bir köşede sanma aldılar
Çok sevdiğim kişiler ecelim oldular..
Çileli Çilekeş Şair Mehmet
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen yoksun.........
Boşuna yağıyor yağmur...
Birlikte ıslanmayacağız ki.....
Boşuna bu nehir......
Çırpınıp pırpırlanması.....
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...
Uzar uzar gider..
Boşuna yorulur yollar..
Birlikte yürüyemeyeceğiz ki..
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız..
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna..
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı Bölüşemeyeceğiz ki ...
İsimsiz
evimizin direğidir
kalbimizin meleğidir
tabkide kıymetlidir
benim canım babacığım
eve girer her zaman
neşelidir her zaman
girdiğinde selam verir
beni canım babacığım
ipek aktaş
İsimsiz
Aydınlık çok uzaktaydı.
Ciğerime dokunuyordu sevda.
Asılarak ölsem kafi.
Sigara gibi yanarak can çekişiyordum...
Yıldızlara emanet olmuş hayatlar,
Gökyüzünde nereye gitsem başucumdan geliyordu.
Dokunulmayacak kadar uzak,içimde akan kan kadar yakın.
Biri duvarları yıktı,
Rüzgarlar aramıza serildi.
Biri suyumuzu döktü.
Biri hiç yoktan kanaryamızı yaraladı.
Her sabah içimizde uçan...
Kuşlar konar ellerine bir kış günü,
Kar yağar üşürsün.
Buz tutar yerleri,yürümekte zorlanırsın,
Sevgin bende tükenir,sevmekten çekilirsin...
Titrersen beni hatırla,sıcaklığımızı.
Bak yine özlüyorum seni
Eski bir liman sahnesinde hatırlıyorum seni,
Tir tir titrediğimiz açık havaları.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Aklımda tek bir düşünce,
Bir kaç dakikayı avuçlarıma alıp kaldırmalımıydı gönlümün raflarına.
Yoksa silmeli miydi...
Sen benim kokumu severdin...
Ben ise kokuma bulaşan dudaklarını.
Çocuk olamayacak kadar büyüktüm,
Ama kadın olamayacak kadarda küçüktü ellerim.
Ben daha iyisi senin olayım dedim...
Böylesi daha makbuldur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Sonra kokun geliyor burnuma,
Kış ortasında yaz oluyorum.Denizlerimde martılar dolaşıyor,
Gittiğini hatırlıyorum.
Titriyor yanaklarım yapraklar dökülüyor.
Yokluğun anlaşılmaz,
Serçeler konmaz avuçlarıma,bir gündüz serinliğinde
Ötmezler penceremde derin deniz mavisi eşliğinde gitmeli buralardan.
Sen benim herşeyimsin,
Eminönünden kadıköy iskelesi seni bir deniz maviliğinde seviyorum.
Yakamozun denizde bıraktığı gece manzarasıyla seviyorum,
Kuşlar göç ederken seviyorum seni,tüm benliğimi kalbine götürüyorum.
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün,
Bir gece uykundan uyandırsam seni,
Koynuma alıp koklasam,
Göğsüme alıp uyutsam...Kimbilir nasıl güzel gözükürsün...
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün elinde çatal ile yemeğimi yerken.
Yaşayacak yıllarımız olmalı seninle,
Öleceksek koynumda ölelim,
Aynı manzaraya baksın öyle gömsünler.
Benimle meydan oku her çaresizliğe,
Beraber uyanalım yeter hüzünlü sabahlara.
Geceleri hiç uyumadan sabahlasakta olur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Gönlüne kuş olsam,
Gözlerinden ellerine göç etsem her kış.
Gözlerin ile gönlümü beslesem,
Gözlerinin baktığı yerlerde uçup omzuna konsam...
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
İsimsiz