Oldular...
Ağlıyor gözlerim kurumaz oldu
Hep gözyaşlarıma keder oldular
Dostunum diyenler düşmanım oldu
Sahte dostlarım yalan oldular
Gördüğüm herkesi ben gibi sandım
Yazık ki onlar için ateşte yandım
Sahte sözlerine nasılda kandım
Artık uyandım ölen oldular
Beş kuruş için namus sattılar
Para uğruna dinini attılar
Tövbe haşa paraya taptılar
Bu dünya için dininden oldular
Çok şükür kimseye kulluk etmedim
Fakiri hor görüp garibi ezmedim
Anamı babamı zaten üzmedim
Ailemden başkası hep tuz oldular
Ölmeden öldüm mezar kazdılar
Mezar taşıma şair yazdılar
Cesedim bir köşede sanma aldılar
Çok sevdiğim kişiler ecelim oldular..
Çileli Çilekeş Şair Mehmet
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Senden Öğrendim Hocam...
Anamdan babamdan gördüm sevgiyi
Sevmeyi sevilmeyi senden öğrendim
Al kalemi adını yaz dedin
Okumayı yazmayı senden öğrendim
Bak şair oldum sensizim hocam
Şiirler yazardım buğuluydu cam
Ne akrabam destek oldu nede amcam
Düşüp de kalkmayı senden öğrendim
Suçum olurdu bana kızardın
Bazen tahtaya yazı yazardın
Sen melek gibi bir insandın
İnsanı insanlığı senden öğrendim
Bir yol çizmiştin yürü dedin
Hakkını helal et çok emek verdin
Haramı helali bil hep derdin
Haklıyı haksızı senden öğrendim
Unutmam seni ömür boyunca
Sarılsaydım sana keşke doyunca
İzin belirsiz mezun olunca
Hayat imtihanmış senden öğrendim...
Kederli Şair Mehmet 23
İsimsiz
Mevsim Yaz
Şimdi mevsim yaz,
Zamanıdır doyasıya gezmenin biraz.
Elinde bavulun doğru güneye,
Zamanın yoksa o zaman Şileye.
Şimdi mevsim yaz,
Tutulmuştur şimdi köşe başları.
Başlamıştır artık yaz kaçamakları,
Ne yürekler yakacak tatil aşkları.
Şimdi mevsim yaz,
Serin sular şifa verecek yanmışlara.
Bir sene çalışıp da yorulmuşlara,
İş güç arasında kaybolmuşlara.
Şimdi mevsim yaz,
Baharı yaşayanlara mevsim yaz.
Benim gibi sonbaharda olanlara kış ayaz,
Galiba bahar mevsimini kaçırdık biraz.
Şimdi mevsim yaz,
Sen yaz be kardeşim yaz.
Neyine gerek senin şimdi bu yaz,
Sen otur dertlerini yaz kaderini yaz.
İsimsiz
Dolmabahçe
Saat 9 u 5 geçe
Atam dolma bahçede
gözlerini kapamış
Bütün dünya ağlamış
Doktor doktor kalksana
Lanbaları yaksana
Atamalden gidiyor
Çaresine baksana
Uzun uzun kavaklar
Dökülüyor yapraklar
Ben atama doymadım
Doysun kara topraklar
İsimsiz
