Yaşadım doyasıya, gençlik geldi geçti.
Bitmez sandığım, ömrün de yitip gitti.
Hastalık, ecel bir anda kapımı çaldı.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Hani nerede! dağları deviren kuvvetim?
Nerede; dünyayı dize getiren hiddetim?
Her şey boş, bir anda geçti gitti şiddetim.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Tüm kazanımlar kalır, dünya aleminde.
Han hamam gelmez, inan ki seninle.
İyilik ve güzellikler gelir, senin peşinde.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Soğuk bir şaka gibi.
Apansız gidişin.
Yok olan bir aşk gibi.
Sebepsiz bitirişin.
Güçlü bir aşktı, istediğim.
Sıkıca kenetli.
Seven bir bakıştı, beklediğim.
Gönülden kelepçeli.
Bu soğuk mevsim, esen rüzgar.
Ayrılığa sanki davetkâr.
buruk hevesim, kaldı yadigar.
İçimde yarım kalan bir sevgi.
Bestesi olmayan bir ezgi...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaz akşamları
Çekirgeler ötüyor
Yandaki patikada
Aşk böcekleri..
Usulca hışırdar
Ağaçtaki yapraklar
Rüzgarın sesiyle..
Yollar uzuyor,
Giderken sana..
Ilık eser meltem
Deniz kıyısında...
İçimdeki matem
Dünün acısında...
Yaz akşamları
Yaz aşkşamları...
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Geldim dünyaya, ağlaya ağlaya.
Feleğe düğüm, bağlaya bağlaya.
Kahi sessiz, kah çağlaya çağlaya.
Bu yalan alemde, biz kiracıydık.
Büyüdüm, gençlikte çokça çalıştım.
Dertmiş, kedermiş, hepsine alıştım.
Bazen geride idim, bazen yarıştım.
Bu yalan Dünya'da, biz misafirdik.
Telaşa düştüm, zamanı unuttum.
Bazen hep derttim, bazen de umuttum.
Kuraklığa, yağmur yüklü buluttum.
Bu yalan alemde, biz göçebeydik.
İyilikler yaptım, yaranamadım.
Güzellikle baktım, yaralamadım.
İnsanları, ben hiç, karalamadım.
Bu yalan Dünya'da biz, hep faniydik.
Yaşarsın ömrünü, sen bölüm bölüm.
Dertmiş ve kedermiş, hepsi de zulüm.
Gençlik, yaşlılık, sonrası bak ölüm.
Bu yalan alemde, biz geçiçiydik
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL