Çevremin hassaslığı bağışlamaz durumda,
Küsenler çok oluyor olur olmaz her anda…
Suçlarımız ki basit fazla samimi olmak,
Mütevazı bir hâlle fakir sefil yaşamak…
Laf da veremiyoruz burunlar çok yüksekte,
Daima yenileniz şahsımız ezilmekte…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Su Aygırlarımız Başıboş Dolaşsalar Da
Onlar, dostlarımız ve akrabalarımızdan,
Hazır ola geçeriz onlar, dostlarımızdan...
Tek tük dolaşsalar da sıkılmıştır canları,
En medeni türlerden onlar da Rab kulları...
Toplatmamamız gerek çok ürüyorlar diye,
Sütleri çok şifalı üretmeyelim niye?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bilim, dürüst olmuyor hakikat hususunda,
İnsanlığın lehinde gerçekleri sunmada…
Özellikle Ay için laf konuşulamadı,
Rastladıklarımız vardı tartışılamadı…
Akıl mı yetmiyordu mantık mı almıyordu?
Uzaylı varlığından neden ürkülüyordu?
Korkmuş olduğumuzdan konuşamaz haldeydik,
Ayak basıldığında rezil mi edilmiştik?
Zarar da görmemiştik Ay yabancılarından,
Meçhul kalabalıktan uzaylılarımızdan…
Bu yüzden saklatıldı apaçık hakikatler,
Verilmedi bilgiler sunulmadı gerçekler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yeryüzü Tüm Mahlûkatın Değil Miydi?
Sen, ey bencil düşünce sen, ey lanetli nefis!
Rab'bimize şirk koşan sen, ey en şeytani his!
Yeter yaptıklarımız zorba tavırlarımız!
Mahlûkat acı çeker tükenir canlarımız...
Yürek mi yok bizlerde imanımız mı eksik?
Rab mi dinlenilmedi inan ki bilemedik...
Oysa yeryüzü ortak koşulacak Rab değil,
Sen Rab'be şirk koşarsın olduğundan hep rezil...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK