Her gün geçen bir ömrün sabahında
İçimde yaşlanan gönlümün baharında
Sensizliğin hep acıtır içimi
Hep sen varsın bugün ve yarında
Unutmak mümkün değil unutamam
Sensizliğe hiç bir zaman alışamam
Günler geçiyor ömür bitiyor
Gel artık ben sensiz olamam
Senin bakışın ömre bedel
Hani neredesin gelmedin neden
Sana ben ömrümü verdim
Yeter artık ne olur çık gel
ÖZGÜR ŞEN(Km)
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Canım memleketim seni çok severim.
Havan suyun bana iyi gelir
Burda özgürmüşüm gibi bana davranırsın ;
Memleketin heryerinde.
Canım memleketim bana rüzgar sepersin.
Alırsın kollarına okşarsın beni.
Bir baktım ki dertlerimi unutmuşum.
Uçarım Senle ben bulutlarla.
Bakarım güneşin doğuşunu.
Parlar yüzüme o ışık.
Bakarım güneşin o batışını
İzlerim o esrarengiz kayboluşunu;
Karanlığın Arkasında
Uçsuz bucaksız yerde mişim
M. Emre Cebeci
KARMA ŞİİRLER
Dört mevsim derdik,
Okullarda işlerdik.
Havalar kirlenince,
İki mevsim öğrendik.
Birincisi yaz oldu,
Geldi kapımıza oturdu.
İkincisi kış oldu,
Geldi bizi vurdu.
Haberler,gazeteler,afişler,
Hep iki mevsimle doldu.
Bu nasıl bir dünya diye,
Terk edilmeye başlandı.
Kutlu Berkan KURAN
KARMA ŞİİRLER
Yürekten Sevdiği Olmalı İnsanın
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Gönlünün nazıyla oynaşmayı bilen
Benzerinde sırf peşin sıra gölgenin
En mahrem sırlarını sen gibi bilen
Acısını duymalı tenindeki dikenin
Bakışındaki sırrı görünce bilen
Heybeti gün be gün artan aşkının
Ateşine su gibi ferahlık veren
Seyrine dalınca telaşlı yaşamın
Geçen vakte inat yaşamayı bilen
Kefili olmalı en dev günahının
Sırtlanıp ölüme göz kırpmadan giden
Yüreği yüreğinin nabzını tetikleyen
Uğrunda her bir yola başını koyan
Adını duyunca eli ayağı titreyen
Gölgen gibi her daim yanında olan
Kör sinek gibi değil ağına düşen
Nasıl teninde öyle etin tırnağın
Her eziyete şevkle göğsünü geren
Vefalı olmalı gökte ay ile güneşin
Üşürken güneş olmalı ısındığın
Yanarken ihtişamı buz dağı olan
Korkarken gölgesine hep sığındığın
Ellerinde her derdine dermanı olan
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Ana kucağıyla aşkı aynı olan
Üzerinde bir melek gibi titreyen
Ağlarken onunla dillenebildiğin
24 Aralık 2003
Şair : Yavuz KORKMAZ (TuTKu)
KARMA ŞİİRLER