Sen benim ilk okuldaki beslenme çantamdın içinde kimseyle bölüşmediğim annemin yemekleri vardı.
Sen benim misketlerimdin başkaları için değersiz ama benim için vazgeçilmez olan misketlerim.
Sen benim en sevdiğim oyun kartlarımdın yada sevemediğim çünkü biliyordum ki sevdiğim her şeyi kaybediyorum ama kaybetmek istemediğim o kadar çok şey var ki sana anlatamadığım sen gibi .
Sen benim çocukluğumda oynadığım atari salonundaki oyunlar gibiydin kazanması zor olanlarından defalarca kaybetsem de yılmak bilmeden defalarca oynadığım oyunlardansın.
Sen benim günlerce okuyup bitiremediğim kitabımsın.
Sen benim defalarca tövbe ettiğim ama yinede bırakmadığım şarabımsın.
Sen benim satır satır yazıp mürekkebimi bitiren romanımsın.
Sen benim sabahın ilk ışıklarında çıkan çayımın yanında ki ekmek gibiydin.
Sen benim için çocukluk anılarım kadar değerli
ama ben senin için çocukluk anılarım kadar ucuzdum.
Oğuzhan Pekiz
KARMA ŞİİRLER