Zarar veren türümdü zarar veren şahsımdı,
Canlar yok ediliyor ormanlar yanmaktaydı…
Kapılar açık kalmış nefsim içerideydi,
Ellerinde silahlar avlanma peşindeydi…
Ne Anadolu leoparı ne vaşak kaldı,
Ne karakulak vardı ne toy kuşu kalmıştı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
On Dakika Uyusam Uyku Hakkım Dolar
Böyle alışacağız böyle yürüteceğiz,
Başka çıkar yolu yok düzelemeyeceğiz...
Ya geç yatılacak ya da yatılmayacak,
Uykuyu almak için bir düzen oluşacak...
Tedavi, dersen unut kâr edinemiyoruz,
Bunlar birer hastalık sonuç alamıyoruz...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Uzun süre küslükten hiçbirine binmezdik,
Tam üç yıl kadar oldu siftah dahi etmedik…
Binmeyeceğim, demiş kesin karar vermiştik,
Sebep oldukça basit bir şeye gücenmiştik…
Süleyman’ı korumuş onu desteklemiştik,
Diğerleri kıskanmış bu yüzden itilmiştik…
Süleyman bahsetmişti hocam almayacaklar,
Diğerlerine de bin sana darılıyorlar…
Israrla olmaz, deyip el bile kaldırmadım,
Süleyman haricinde, hepsini dışlamıştım…
Süleyman ayrılınca İsmail almamıştı,
Muzaffer olmaz, demiş bize durmayacaktı…
Binmemem gerekirdi hiç binme demişlerdi,
Kararın kesin olsun almayız, demişlerdi…
El kaldırmış da olsak sola bakınmışlardı,
Şahsımı almamakla net kararları vardı…
Üç yıl kadar yürüdük ta yukarıya kadar,
Olmadı zorluk çektik bu şahsımıza zarar…
Onlar ummuyorlardı ümidi kesmişlerdi,
Bir anda karar verdik, şahsım binmek istedi…
Dedim, el kaldırayım İsmail duruverdi,
Çok da hoş karşıladı şahsımız sevinmişti…
Tam kapımın önünde, zaten başka araç yok,
Konforu özlemişiz, hak etmemişsek de çok…
Derken Yılmaz abiye, o da duruvermişti,
Abdullah en temizi hepsi de affetmişti…
Gururlu olan bizdik bir süre oyalandık,
Hiç el kaldırmamakla aslında hatalıydık…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvanlar Da Yaşamayı İstiyorlar 19
Rab’den verilen yaşam her kula büyük servet,
Bulundurmuyor isen canlara kin ve nefret…
Yoksa adın yerleşmez düşüncelerimize,
Diğer canlarımıza canlı türlerimize…
Onlar da yaşamalı soy sop sürdürmeliler,
Bizden zulüm yerine sevgi beklemekteler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK