Ne doğa ne de orman hiçbirisi kalmadı,
Kaza adı verildi yakıldı ve yıkıldı…
Omuzlarda bir silah, tek elde sigarayla,
Diğer elde şişeler sarhoş naralarıyla…
Av, ismi takılarak talanlar yapılarak,
Doğa bırakılmadı kalanı yakılarak…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bildiklerim acemi diyorlar biz değiliz,
Şimdi gelmek üzere biz de verebiliriz…
Diyorum, kahve yapın kahve içmem gerekir,
Patron ortada yok emanetçi bilgisizdir…
Danışıldığındaysa bu işi bilen hiç yok,
Kahve içemiyoruz canımız çekse de çok…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mahallenin En Yaşlı Kedisi Öldü
Şükür iyi davrandık rıza güttüğümüzden,
Yabani şey de olsa memnunduk her hâlinden...
Aralığa girerdi, halıya tırmanırdı,
Oradan askılığın tepesine çıkardı...
Zulüm düşünemezdik çünkü biz Rab dostuyuz,
Merhamet Rab'bin emri biz, nefis yoksuluyuz...
Maması da önünde bir parça ciğer yerdi,
Dişleri dökülmüştü gözleri görmez idi...
Tüyleri keçeleşmiş bir deri kemikti,
Yaklaşmamız için de bize izin vermişti...
Ara sıra dokunduk bu yabani kediye,
Evcil olsun, demiştik bu uzun misafirliğe...
Temizlememiz için tepki göstermemişti,
Gücü olmadığından bize ses etmemişti...
Elini ve yüzünü keçelerini aldık,
Lama gibi tüyleri tarak ile çıkardık...
Eli yüzü göründü gözleri masmaviymiş,
Katarağın altından böyle görünebilmiş...
Son iki gün gelmedi dedim, herhâlde hasta,
Ön kapıya uzanmış anladım muallakta...
Kedi, zaten vahşiydi ele alınamıyor,
Mutfak geçidi açık on yıldır uğruyor...
Bu yüzden gel, demedim meğer son günüymüş,
Bilsem de gel, diyemem şahsım buna üzülmüş...
İltihaplı gözlerle gücü hiç kalmamıştı,
Balkonuma uzanmış nefes almamaktaydı...
Bahçenin bir yerinde toprağa gömecektik,
Güvenilir bir yerden gözlemleyecektik...
Ne şanslı bir kediymiş götürmüş ve gömmüşüz,
Çok yaşlı dahi olsa yine de üzülmüşüz...
(2016)
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Uyuşturucu, Uyarıcı Madde Ve Alkol Lanetlenmiştir
Sen, can yaşıyorsun verilmiş bir akılla,
Sen, ruh taşıyorsun yazılmış bir yaşamla…
Hem sorumlu kılınmışsın toplumun içinde,
Çevren insanla dolu düşüncelerinde…
Hem Rab imtihanında dünya hayatındasın,
Hem de onur içinde örnek yaşamalısın…
İraden ile varsın tüm can taşıyanlarda,
Elin kolun uzvunla bu hakkı kullanmada…
Yolunsa hep aydınlık doğru düşündüğünde,
Gafillerin içinde yanlışa düşmediğinde…
İhtiyaç duyamazsın lanetlenmiş şeylere,
Madde ile alçalan, aldanan kişilere…
Yoksa ruhun hep azap içinde kahrolacak,
Bir yandan da bedenin eriyip yok olacak…
Annen, baban, ailen, arkandan ağlayacak,
Vicdan denilen hisler seni kovalayacak…
Bir yandan da Rab, sana cehennem gönderecek,
Hak batıl hususunda cezanı çek, diyecek…
Ölmeden ölecek ve bir hiç sayılacaksın,
Melekler kınayacak diyecek günahkârsın…
Ancak tövbe kapın var Rabbine sığınırsan,
Çok şeyi itirafla devlete başvurursan…
Tıbbın yüreklerinde Rabbimin izni ile…
Bu işten vazgeçmendir azim ve sabır ile…
Adları her ne ise anılmayacak kadar,
Her biri birer pislik tamamıyla bir zarar…
El bile değdirilmez ki nasıl içilsinler?
Cahil beyinler için bir keyif önersinler…
Dönen başlar içine rahatlık veremezler,
Taşa çarpan bedene sağlık öneremezler…
Susturulmuş dertleri sabaha silemezler,
Geçti sanılanları o an geçiremezler…
Madde, fayda sağlamaz et kemik ve deriye,
Hiç ihtiyaç değilken kullanmalısın niye?
Zevk verdi diyen varsa işbirlikçi aptaldır,
Ensesinde bir silah, pazarlamacısıdır…
Unutma sen insansın içmez örnek kişiler,
Dostun dahi olamaz yok olmuş kişilikler…
Diyelim ki uymuşsun girmişsin bataklığa,
Apaçık ters düşmüşsün yaratılmış varlığa…
Bak ve gör şu hâlini mikropla eşleşmişsin,
Alçaltmak istemedim sen mikrop değilsin…
Yapmışsın büyük hata tak, diyerek hemen çık,
Tövbe etmesen dahi dolaşmalısın ayık…
Rab bağışlayacaktır hatadan ayrılanı,
Sadece lanet dostlar düşünür çıkarını…
Uzaktan imrenirler, lanetten ayrılana,
Dalmak bile isterler o anda hak yoluna…
Yoksa tehlikedesin apaçık ölüyorsun,
Toplum temizleniyor sen unutuluyorsun…
Yani sen ölüyorken toplum temizleniyor,
Bir pislik gitti diye kul gülüp eğleniyor…
Bizse senden yanayız tedavi sürecinden,
Şerden alıkoyacak nur yüzlü polislerden…
Onlar, haktan yanalar suçun varsa çekersin,
Hem tedavi edilirsin hem kendine gelirsin…
Vallahi de zararlı inan bu dost lafına,
Toksikoloji okumuş şu Rabbin kuluna…
İnan, beşin dersiydi satır satır öğrendik,
Duyar duymaz ürperdik el değmeden iğrendik…
Nefis, bile tiksindi dedi, bunlar içilmez,
Her birisi bir tuzak nefes dahi çekilmez…
İşin uzmanı olduk lanetine kanmadan,
Tenezzül dahi etmedik için uzmanlığından…
Deme, ne anıyorsun bu lanet maddeleri?
Lisansını yapmışım almışım tüm dersleri…
Yoksa haddimiz yoktur işin uzmanlığında,
İyiliğinin dışında, kâr yok çıkarımızda…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK