Özlem
Bir gün en sevdiğin birini çok özlersin
yanında olmak istersin
olamazsın
o güzel kokusunu hissetmek sesini duymak istersin
duyamazsın
çünkü o en sevdiğin biri çok uzaklarda
kokusunu hissedemeyeceğin
sesini duyamayacağın yerde olur
göremezsin
yalnızlığına alışamadığın
hasretine doyamadığın gün gelir
kurtulamazsın
işte o gün çok ağlarsın
ve bir an kavuştum dersin
yalan olur
o an her şey biter
hayata küsersin...
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Haber Ver Geleyim.özledin Be Anne.
BUGÜN YİNE HÜZÜNLÜYÜM BE ANNE
YÜREĞİMDE BİR ÖZLEM, SARIYOR HER YANIMI
ÜŞÜYORUM, TİTRİYORUM TİPİDE KALMIŞCASINA
SIĞINACAK BİR KAPI ARIYORUM ANA KUCAĞI GİBİ.
BAKIŞINI ÖZLÜYORUM ŞEFKAT DOLU
YÜZÜNÜ ÖZLÜYORUM,TEBESSÜMLÜ
KOKUNU ÖZLÜYORUM, MİSKİ AMBER
ARIYORUM SENİ, NEREDESİN BE ANNE
BAK YİNE TOPLANDIK SENİN İÇİN
GÜL KOKULU YEŞİL BAHÇENDE
HABER BEKLİYORUZ UÇUŞAN KUŞLARDAN
ÇOK'MU UZAKLARDASIN HABER VER BE ANNE
RÜYANA YATIYORUM,CEMALİNİ GÖREYİM DİYE
KIMILDAMIYORUM HABERSİZ GEÇERSİN DİYE
UYANMIYORUM GÖRMEDEN GİDERSİN DİYE
ÖZLEMİN UZADI DAYANAMIYORUM BE ANNE
SANA HABER VERMEDEN GİTMEM DERDİN
HER GÜN TEKRAR EDER GÜVENCİMİ YİNELERDİN.
ŞAHİDE GEREK YOK, SÖZÜM SÖZ DERDİN.
SÖZ VERDİN ! NİYE GİTTİN BE ANNE.
ÇOK'MU UZAKLARDASIN, HABER VER GELEYİM
GELMİŞKEN SENLE, BABAMI GÖREYİM,
ÖZLEMİŞİM KOKUNUZU İÇİME ÇEKEYİM
ÇOK GÖRME BANA ÖZLEMİŞTİM BE ANNE.
UĞUR OĞLUN KÖLE OLUR,YOLUNA
DAYANAMAZ SENİN O ŞEFKATLI KOLUNA
UÇAN KUŞTAN HABER SORAR ÇOĞUNA
HABER VER GELEYİM ÖZLEDİM BE ANNE.
İsimsiz
Cehennem'in Atesi
Cehennem'in atesi.
Bur dusse dunyaya.
Yakar gecer bizi.
Kalan olmaz hayatta.
Dunya'yi yakar gecer.
Yok edrr cehennem.
Gorseydiniz siz onu.
Kalkmazdiniz secdeden..!
İsimsiz
Hasret
Önce mutluluk dolu gülüşlerini takınırsın suretine...
Yüreginin,
Her an kan ağladıgını bile bile...
Ne dertlerin,
Ne önemsediklerin,
Ne de ciğerini deşen acıların,
Kendini göstermesin diye gülümsersin.
İçindeki derin sessizlik ise,
Hükmünü bir diktatör gibi ilan eder.
Sen buna rağmen gülümsemesini bilsen bile...
Her gün, sebepli gülümsemeler için,
En sancılı doğumlarına dimdik girersin.
Çünkü senin,
Acıdan gelen tüm doğumların mecburi kılınmıştır.
Çünkü sen,
Tüm ölümlerinle kimseyi üzmek istemezsin.
Sonra,
Her gün ölmeyi öğrenirsin.
Ve her gün kendinden gitmeyi,
Hatta; hasretle kendine dönmeyi,
Hatta hatta; kendinden nefret etmeyi,
Ve de, en çok kendini sevmeyi...
Ve çok sonra hayat sana özetini gösterir.
Ve der ki;
Heeeeyyy şapşal,
Artık doğmayı bırak ve uyan!
Senin huzurun,
Hüznünden var olacaktır,
Hüznünden....
İsimsiz
