Para Para
Para para para para,
İnsanları sen kandırdın,
Dostu dosta muhtaç bıraktın,
Sana neler desem para.
Üç beş kuruş için hainlik,
Olmadığın yerde çok sefillik,
İstersen asgari ücretli işçilik,
Yalancı kral para.
Sana iltifat itibar çok,
Fakirin hiç değeri yok,
Karın tokluğuna köleler çok,
Başların tacı para.
Para, şöhret kötülere hizmet,
Seninle başlar hezimet,
Kimisine büyük servet,
Yalancı sultan para.
Anaları kızından ayırdın,
Uğruna savaşlar çıkardın,
Babaları oğluna düşman,
Hırsların baş tacı para.
Üç beş kuruşa dürüstlük atıldı,
Para için hak hukuk unutuldu,
300- 500 Lira ya adalet satıldı,
Hasan Hüseyin´den uzak para.
Hasan Hüseyin BAYAR
Hasan Hüseyin BAYAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Güllerim
Seyreyledim güzel güzel güllerimi,
Merdivenden çıkarken görmelisin hallerini,
"Hayırlı günler" selamıyla öğretirim ilmi,
Güllerim öğrenir "Atatürk" diye diye.
Ellerinde kalemleriyle başlayınca derse,
Şimal, İremsu, Evin okudu Atatürk'ü yine,
Hikaye, masal anlattırırım Nermin'e,
Güzellerim ilahi okur "Allah" diye diye.
Ömer'in, Emine'nin sessiz bakışlarını,
Gör! Talha, Görkem'in nazlım oturuşlarını,
Dinle derim Türkçe'dehikaye okuyuşlarını,
Öğrencilerim yazar ilim-fen diye diye.
46 gülümün elbette goncaları açar,
Aşk ile "Rabbimin nuruna" doğru koşar,
Elif, Feyza diye diye defterine yazar,
Çocuklarım sever "Rabbimiz" diye diye.
Büşra, Nermin, Havva bülbüller misali,
Sanki, Görsel Sanatlarda ressamlar emsali,
Berkayların 75.Yıl İlköğretimde yok misali,
Birtanelerim gelir "öğretmenim" diye diye.
Severler bedeni havalar Güneşli olunca,
Zeynep, Yağmur, Zahide arkadaş kalınca,
Sessiz sessiz Kenan ile Yusuf dersi dinleyince,
Goncalarım açar Hasan Hüseyin diye diye.
Hasan Hüseyin BAYAR
Köyüm
Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin BAYAR
Hasan Hüseyin BAYAR
Öğrencilerim Ne Güzel
Sabah sabah uykusundan uyanmış,
Başarıdan çalışmadan geri kalmamış,
Özünü sözünü besmele ile yıkamış,
Ne güzelsiniz hem de temizsiniz.
İlim fen öğrenme uğrunda,
Nazlı nazlı yürürler okul yolunda,
Melekler dizilmiş sağ ile soluna,
Ne güzelsiniz hem de neşelisiniz.
Nazlı nazlı öğretmenlerine süzülür,
Sanki meleklerle birlikte gezinir,
Defterlerine yazılar inci inci dizilir,
Ne güzelsiniz hem de meleksiniz.
Hasan Hüseyin severim güzel canlarımı,
Bırakmayalım tembelliğe öğrencilerimi,
Severler okumayı hem de yazmayı,
Ne güzelsiniz benim bir tanemsiniz.
Hasan Hüseyin BAYAR
Hasan Hüseyin BAYAR
