Ey gafil şunu bil ki bizler günahsız doğduk,
Rab'bimizce sevildik, Rab'bimizce korunduk...
Şeytan bize göz kırptı, yolumuzdan ayırdı,
Davetiye gönderdi, bâtılda ki yoluna aldı...
İnkâr edişimizde, nefisle ahbap olduk,
Kibir, gurur, şirk derken vicdansızlığı bulduk...
Ruhumuz ıslah olmaz, kötülük engellenmez,
Ahlâk, merhamet, vicdan, adalet, hiç gelmez...
Merhametle yaklaşıp, iyilik etmemiz gerek,
Kalpleri, kırmadan, adil olmamız da gerek...
Fakat bu mümkün değil, biz kırar ve dökeriz,
Şeytan emir verecek, zalim de bilineceğiz...
Tevazuu hiç bilmeden, bazen incitiyoruz,
Bağışlayamıyoruz ve hiç affedemiyoruz...
Dünya değil cehennem, boşuna oynamışsın,
Hakk'ı yaşamamışız, gerçeğe inanmamışız...
Aldanmak zor meslek, sonunda cehennem var,
Kalbinde ruhi boşluk, bir de meçhul korkun var...
Çünkü nefis isyankâr, nefsimizdir aldatan,
Rab'be isyan ettirtip, ruhunu da kandıran...
Gel artık merhamete, gezegen yıpranmasın,
Vicdanın yumuşasın, günahların azalsın,
Kullar ki çok nefis kâr, tövbekâr da olmuyor,
Rab'bim emirler vermiş, emir dinlenilmiyor...
Günahkâr bir şairim, günahlarımı saydım,
Hesabım var nefsimle daha yok sayamadım...
Cennet oldukça geniş, ruhumu adamışım,
Hakikati anladım, henüz daha yaşayamadım...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gözlere girmek için kavga mı etmeliyiz?
Her şeyde hak arayıp rol mü edinmeliyiz?
İnsan daima nankör insan daima bencil,
Mütevazılık geçmez oluyoruz hep rezil...
Selam alan azaldı zaten umursanmıyor,
Başlar yere eğilmiş Hak'tan utanılıyor...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Cezalar caydırmazsa suç meslek edinilir,
Eller kollar sallanıp zalimlik yinelenir…
Ceza biraz sert olsa zalim işten vazgeçer,
Der, bu iş cezalıdır hem bizi rezil eder…
Der, suç işlemekten artık utanıyorum,
İtibarım kalmayacak suç işlemiyorum…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş'un Ön Koltukları Daima Doluydu
Ümidimi kesmişim, ön koltuklar boşalmaz,
Daima dolu olur, oturansa hiç kalkmaz…
Bu koltuklar yüksekte, manzarası bile var,
Üstelik resmiyeti, konfor verecek kadar…
Bu fark mı edilmiş de herkesçe anlaşılmış,
Zaten otobüs dolu, rağbet daha da artmış…
Ön doluysa oturmam, arkaya ilerlerim,
Otobüs boş da olsa ayakta dikilirim…
En ön koltuk havalı, yedi yıldır binerim,
Gidiş ve gelişimde, bindikçe eğlenirim…
Bu şiirimden sonra, ön koltuklar boşalmaz(!),
Binenler aydınlandı, oturanımız kalkmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK