Ruhum Kimsesiz Yetim
Ruhum kimsesiz yetim
Parkta yatan çocuğum
Koluyla burun silen
Mendil satan çocuğum.
Hem suçluyum hem kötü
Hayatım her dem kötü
Herkes iyi ben kötü
Göze batan çocuğum.
Onun, bunun ve şunun
Hedefiyim kurşunun
Tavuğuna komşunun
Taşı atan çocuğum.
Bulaşmadım illete
Demedim ki git öte
Durduk yere millete
Gidip çatan çocuğum.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Usta - Çırak
Bilmem ki kaç sene geçti üstünden
Tanıdın mı beni? Şöyle bir bak usta.
Yağ, kir, pas eksik olmazdı üstümden
İstersen gözlüklerini tak usta.
Allah şahit, çok yedim ekmeğini
Ben olmadan yemezdin yemeğini
Unutmadım, bendeki emeğini
Yıllar öncesine doğru ak usta.
Babam getirmişti beni buraya
Hep birlikte oturmuştuk şuraya
Hani beni almıştınız araya
Geçen sene öldü babam yok usta.
Tanıdım, tanımaz mıyım hiç seni
Akıllı çocuktun üzmezdin beni
Çayı yeni yaptım olmuştur demi
Bardaklar eski yerinde bak çırak.
On beş yıl önce aylardan Nisandı
Babana üzüldüm, güzel insandı
Çok severdin onu yüreğim yandı
Bu dünya ölümlü, sonu yok çırak.
Her nefis ölümü tadacak diyor
Yaradan Kur'anda öyle söylüyor
Topraktan gelen toprağa gidiyor
Neylersin yaydan çıkmışsa ok çırak.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Yarım Kaldın
Yarım kaldın gönlümde
Sararan yaprak gibi
Çatlayan toprak gibi
Sarılmamış kol gibi
Çıkmamış bir yol gibi
Elde kalmış dal fibi
Bir acayip hal gibi
Gökte yapayalnız
Kayan bir yıldız
Bardak gibi
Birkaç yudum içilmiş
Bir o kadar vazgeçilmiş.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Naçarım
Çaresizce haykırırken feryatlar ile,
Duymuyor dost bildiğim kulak tıkıyor.
Vallahi insanın kendisi bile,
Dünyadan, her şeyden, candan bıkıyor.
Geceleri gökyüzünü tarar dururum.
Dermanımı sonsuzlarda arar dururum,
Göklere el açar sorar dururum,
Neden Yarab dünya beni sıkıyor.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
