Rüyam
Bir rüya gördüm
Pembe bir rüya
Huzur dolu bir dünya
Barış dolu bir yaşam
Dağların ardı aydınlık
Ellerinde balonlar
Gülüyordu insanlar
Kin ve nefret bitmişti
Kirli dünya gitmişti
Gözyaşları dinmişti
Neşe dolu dünyamda
Savaş yoktu artık,
Son bulmuştu açlık
Merhamet ve vicdanla
Kötülük yoktu ASLA!
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ve Artık Sen Benim Nefretimsin
Sen benim tövbemsin
Parça parça Kırık kalbimsin
Bir daha asla dediğim yeminimsin
ve artık sen benim nefretimsin
Sen benim kaybettiğim zamanımsın
Sen benim pişmanımsın
Sen dünyadaki yalanımsın
Ve artık sen benim nefretimsin
Sen artık yalandan ötesin
Bunu böyle bilesin
Sende kara toprağa girersin
Ve artık sen benim nefretimsin
Yalandan uyutursunuz insanları
Cehenneme kadar giresin canları
pezevengler için dünya cennettir
Ve artık sen benim nefretimsin
Sìzlere buğz ettim
Sizlerden olmamaya yemin ettim
Ben Mevlaya tövbe ettim
Ve artık sen benim nefretimsin
Ve şeytan sizler için sazı eline aldı
Ve bir gün daha geçti mahşere ne kaldı
Varıp dönüşünüz gene onadır
Ve artık sen benim nefretimsin
Gitmez bu yol Cehennemden öte
Mevlam ettiğiniz meydana döke döke
Azrail gün gelir alır canı söke söke
Ve artık sen benim nefretimsin
İsimsiz
İsyan Mı ? Hayat Mı?
İsyan, pek cazip gelmiyor kulağa,
Lakin etmek gerekiyor bazen,
Bağırmak, ağlamak gerekiyor.
İçini akıtmalı, zehri dışarı vermeli,
Yanar yoksa için,
Yakarsın etrafını da,
Söndürülmezse gönül.
Hayat çok cazip geliyor kulağa,
Lakin en çok acıyı veren odur.
İsyanım hayata, hayatın isyanı kime?
Ah pervasızca yanan kara mühürlü gönlüm.
Kimse anlamıyor, kimse anlamak istemiyor.
Herkes hayata isyan etmekten korkuyor.
İki yüzlü olmuş insanlar.
Hem isyan etmek istiyor lakin isyanı sevdiğinden çok hayatı seviyor.
Soruyorum içimden konuştuğun, içimi döktüğüm yazılara ,
İsyan mı? hayat mı?
Hangisi daha çok yakıyor içimi,
Hangisi oynuyor yüzüme,
Sarhoş olmuş insanlar, lakin içmeden,
Seviyor gibi görünüyor sevenler, lakin sevmeden.
İnsanmış gibi görünüyor herkes, lakin olmadan.
İnsanlığın yüzüne tükürmek istiyorum.
Lakin sadece istiyorum.
Yazmak istiyorum, mehtap ışığının altında,
Ağlamak istiyorum, gölgenin izinde,
Yaşamak istiyorum insanlığın olduğu yerde,
Biliyorum içimin karanlık öfkesi,
Olmayacak hiçbiri, eğer olursa adalet olur.
Eğer olursa insanlık olur.
Ben insanlığın, adaletin olduğu yere hayat demem.
O zaman ezilmez öksüzler, yükselmez beyler.
Tam akacakken duruyor gözyaşlarım.
Geriye de gitmiyor,hep çöküyor olduğu yerde.
Kötü insanın iyi insan olmak istemesine benzetiyorum.
Tam iyi olacakken asıl olması gerektiği yere dönüyor.
Ta derine, olması gerektiği yere.
İsimsiz
Severim
Yasemin kokulu sokakları severim
dil ile söyleyemediklerimi
ince beyaz kağıtlara kalem ile dökmeyi severim
bir hayalimdeki sevgiliyi bir Allah'ımı severim
sabahları erken kalkmayı
helalinden kazanmayı çalışmayı severim
içinde kendimi bulduğum sanat müziğini severim
vazgeçmeye çalışsam da yüreğim acıyınca
acılara katlanamadığım anda
ayakta kalmam gerektigimi bana hatırlatan
iki yavrumu ve sigaramı severim
İsimsiz
