Ey nefsim!
Sen bilmediğinin âlimi;
Bildiğinin cahilisin,
Sustuğunun hâkimi,
Söylediğinin mahkûmusun,
Tevâzuyla insan olur,
Kibirle yok olursun.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Unutmam,
Unutamam,
Varlığımdasın,
Hep yanımdasın,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Var edenimsin,
Can verenimsin,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
İşitensin, görensin,
Hep benimlesin,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Sen Rabbimsin,
Sahibimsin,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Göz verenimsin,
Söyletenimsin,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Sen yarattın,
Sen donattın,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Sen lütfettin,
Sofralar serdin,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Unutmam,
Unutamam,
Her şey Sen’i andırır,
Aşkın ile yandırır,
Şah damarımdan
Daha yakınsın.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey nefsim!
Sen bilmediğinin âlimi;
Bildiğinin cahilisin,
Sustuğunun hâkimi,
Söylediğinin mahkûmusun,
Tevâzuyla insan olur,
Kibirle yok olursun.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ademden Âdem,
Oldun madem,
Bir taş, bir çiçek
Ya da bir böcek,
Havada bir sinek,
Arzda bir binek,
Bahrde bir semek,
Olmadın madem,
Gel o zaman her dem!
Solmadan Âdem,
Kıyama erek.
Abd rükûda gerek,
Sücudla erek.
Gıptada melek,
Bize aşk gerek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bir tohumdum,
Ekildim,
Muhabbet toprağına.
Bir fidandım,
Dikildim,
İnsan kokan diyarlara,
İslâm olan diyarlara.
Ağaç oldum,
Meyve sundum,
Muttaki kullara.
Kâğıt oldum,
Kalem oldum,
Bambaşka bir âlem oldum.
Dize dize,
Şiir oldum,
Bir buz idim,
Erir oldum,
Aşkın deryasında.
Satır satır,
Sayfa oldum,
Sadır sadır,
Huzur doldum.
Sayfa sayfa
Kitap oldum,
Aşk kokan,
Hitap oldum.
Doğruyu bulanlara,
Hakikati duyanlara,
Aşk oldum okuyana,
Meşrebime uyanlara.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN