ferda İSMAİLİN SÖYLEDİĞİME KATILIYOM
Sen?
Gönlümü mest eden o endamın var ya!
Kırlarda dolaşan nazlı bir tay gibisin.
Bana ‘Vazgeç!’ deme; unutamam asla!
Her sabah buluştuğum bardakta çay gibisin.
Sana nasıl mecburum yâr; ah bir bilsen!
Vuslata erdirip beni, şu hasreti bir silsen.
Hüzün dolu ömrümde, umudun adısın sen!
Karanlık gecelerimde, gökteki ay gibisin.
Ahmet YANIT Şiirleri
Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet YANIT Şiirleri:
Gönlümü mest eden o endamın var ya!
Kırlarda dolaşan nazlı bir tay gibisin.
Bana ‘Vazgeç!’ deme; unutamam asla!
Her sabah buluştuğum bardakta çay gibisin.
Sana nasıl mecburum yâr; ah bir bilsen!
Vuslata erdirip beni, şu hasreti bir silsen.
Hüzün dolu ömrümde, umudun adısın sen!
Karanlık gecelerimde, gökteki ay gibisin.
Ahmet YANIT
Ben bilirim senin asıl yüzünü
Öyle sisli gözlerle bakıp durma!
Daha söylemedim sana sözümü
Hele bir dinle beni, Malatya…
Kaç sevdalı yürek söndürdün
O ışıl ışıl ışıklarının altında?
Söylesene, kaç aşkı maziye gömdün,
Kaç cinayetin failisin, Malatya?
Bir acı dağlarken şu garip sinemi,
Karşımda öylece duruşun var ya…
Sen ellere verdin emanetimi,
Sen vefasızsın, hayırsızsın, Malatya.
Şimdi savur aşkımın küllerini,
Tek bir zerresi kalmasın yarına.
Hadi dondur sevdalı gönülleri
Sana ancak bu yakışır, Malatya.
Ahmet YANIT
Dün akşam yine yıldızları seyrettim,
Yine seni gördüm o yıldızlarda.
Dün akşam yine bir isyân ettim
Seni benden ayıran bu hâin zamana.
Uğraştım, bir türlü uyuyamadım,
Bir türlü uyku girmedi gözüme.
Sonuna kendimi tutamadım;
Feryâdım yükseldi, tâ gök yüzüne.
Sokaklara düştüm senin yüzünden,
Uykuyu unuttum, bir serseri misâli.
Tükenmek bilmez bu sevgin yüzünden
Ateşlere saldım bu yüreğimi.
Anladım: Sensiz yüzüm gülmeyecek,
Sensiz, görmeyeceğim ben güneşi.
Belli ki ömrüm pek uzun sürmeyecek;
Ne de olsa ayrılık, ölümün ikiz kardeşi.
Ahmet YANIT