Eğitim Sitesi

Sen? Şiiri

Sen?

Gönlümü mest eden o endamın var ya!

Kırlarda dolaşan nazlı bir tay gibisin.

Bana ‘Vazgeç!’ deme; unutamam asla!

Her sabah buluştuğum bardakta çay gibisin.



Sana nasıl mecburum yâr; ah bir bilsen!

Vuslata erdirip beni, şu hasreti bir silsen.

Hüzün dolu ömrümde, umudun adısın sen!

Karanlık gecelerimde, gökteki ay gibisin.

Ahmet YANIT Şiirleri

  

ferda İSMAİLİN SÖYLEDİĞİME KATILIYOM

tahsin ÖZ her sabah buluştugum,güneş gibisin;çayla degiştirebilirsin..başarılarının devamını dilerim..

yalnız kurt güzel ama biraz basit gibi yinedegüzel devamını bekliyorum

ismail çokgüzelşiirama çay yerine başkasözkoysanız mesela canıma cankatan gibisin felan yani

Ahmet Alptekin Ahmet Bey, aramıza hoşgeldin.

Sana nasıl mecburum yâr; ah bir bilsen!
Vuslata erdirip beni, şu hasreti bir silsen.
Hüzün dolu ömrümde, umudun adısın sen!
Karanlık gecelerimde, gökteki ay gibisin.

Çok güzel bir dörtlük. Diğer şiirlerini de okudum, başarılarının devamını diliyorum.

Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet YANIT Şiirleri:

Sen?

Gönlümü mest eden o endamın var ya!

Kırlarda dolaşan nazlı bir tay gibisin.

Bana ‘Vazgeç!’ deme; unutamam asla!

Her sabah buluştuğum bardakta çay gibisin.



Sana nasıl mecburum yâr; ah bir bilsen!

Vuslata erdirip beni, şu hasreti bir silsen.

Hüzün dolu ömrümde, umudun adısın sen!

Karanlık gecelerimde, gökteki ay gibisin.

Ahmet YANIT

Malatya

Ben bilirim senin asıl yüzünü

Öyle sisli gözlerle bakıp durma!

Daha söylemedim sana sözümü

Hele bir dinle beni, Malatya…



Kaç sevdalı yürek söndürdün

O ışıl ışıl ışıklarının altında?

Söylesene, kaç aşkı maziye gömdün,

Kaç cinayetin failisin, Malatya?



Bir acı dağlarken şu garip sinemi,

Karşımda öylece duruşun var ya…

Sen ellere verdin emanetimi,

Sen vefasızsın, hayırsızsın, Malatya.



Şimdi savur aşkımın küllerini,

Tek bir zerresi kalmasın yarına.

Hadi dondur sevdalı gönülleri

Sana ancak bu yakışır, Malatya.

Ahmet YANIT

Dün Akşam

Dün akşam yine yıldızları seyrettim,

Yine seni gördüm o yıldızlarda.

Dün akşam yine bir isyân ettim

Seni benden ayıran bu hâin zamana.



Uğraştım, bir türlü uyuyamadım,

Bir türlü uyku girmedi gözüme.

Sonuna kendimi tutamadım;

Feryâdım yükseldi, tâ gök yüzüne.



Sokaklara düştüm senin yüzünden,

Uykuyu unuttum, bir serseri misâli.

Tükenmek bilmez bu sevgin yüzünden

Ateşlere saldım bu yüreğimi.



Anladım: Sensiz yüzüm gülmeyecek,

Sensiz, görmeyeceğim ben güneşi.

Belli ki ömrüm pek uzun sürmeyecek;

Ne de olsa ayrılık, ölümün ikiz kardeşi.

Ahmet YANIT

Sen? Şiiri