Sen
İçimi ısıtan , buram buram
Aldığım nefes , vermeye korktuğum.
Gözlerimde ışık , göremediğim.
Kulağımda ses , duyamadığım.
Adını koyamadığım.
Kalemimde yazı,
Sayfalara şiir şiir yazdığım.
Dipsiz kuyulara haykırdığım.
Sonsuz çaresizliğim.
Atimde umut , mazimde hatıram.
Dünden sonra gelenim.
Yarına gelir diye belklediğim.
Gözümden akıttığım,
Gönlüme sığdıramadığım.
Sayfalarca yazdığım,
Anlatamadığım.
Koyacak yer bulamadığım.
Tutunacak dalım,
Elim , kolum , ayağım.
Günüm , ayım ,yılım.
Yaptığım , yapacağım.
Geceleyin sarıldığım yastığım.
Ayazlarda yokluğunda ısındığım.
Serinliğim , ateşli yalnızlığımda.
Kaderime isyanım.
Seviye feryadım.
Yaklaşmaktan korktuğum,
Yokluğunda içime doldurduğum.
Ne desem bilemediğim,
Bilsem de diyemediğim.
Hayaliyle irkildiğim,
Varlığıyla kendimden geçtiğim.
Sen , ah sen , sen...
Yar diyemediğim.
Giderken bırakamadığım,
Bırakınca unutamadığım.
Yarim diyemediğim ,
Senin olduğumu bilemediğim...
Gönderen : Çeşm-i Naz
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşığın Destanı
Bir kız bilirim güneşten saklı saçları
Her sabah her sabah
Takılr bakışlarım rüzgarına
Peygamber çiçeği gibi açar
Baştan başa dolar kokusu sokağa
Efsunlu bir alev gibi sarmış içimi
Gönül mabedinde tütsülenir ruhum
Çaresiz ağına düşmüşüm bir kere
Gönül mabedini bekleyen bir kulum
Bu bir aşk değil beladır haktan
Düşerse aklıma gecenin bir yerinde
Hayali donar kalır usumda
Titrer durur bütün azalarım
Sabah olur saat yedi otuz
Doğar sokağın başına sanki zöhre yıldızı
Aşığın destanına sığmaz edaları nazları
Kalbimin ucunda nefesim sabrım son hadde
Aşkın bu sahanesinde ölüm haktır ki hak
Şah İsmail Ateş
KARMA ŞİİRLER
Haberin Var Mı İki Bin Yirmi
Nerden çıktın karşımıza iki bin yirmi senesi
Sanki geçen yılda mutluluğumuza göz koymuş gibisin
Çin'de mi buldun Afrika'dan mı getirdin
Saldın aramıza korona belasını
Gün geçtikçe kaşık kaşık azaldı aşımız
Gün geçtikçe işimizden soğuttun
Korona belasının sesi kulağa değdikçe
Şairin şiiri cebinde kaldı dili sustu
Doktorun yüreği can pazarına düştü
Niye geldin niçin geldin iki bin yirmi
Seni kim konuk etti dünyamıza
Korona belasını saldın içimize
Hangi günde hangi yılda yaşadığımızı unuttuk
Hayallerimiz paslandı umutlarımız kırıldı
Haberin var mı iki bin yirmi senesi
Öyle bir kanatsız Azrail taktın ki peşimize
Ne yetmişlik dede nede kundakta bebe kaldı
Yılbaşı günümüzü kederlere beledin
Tarihin kara sayfasına yazıldı adın
Ey iki bin yirmi tatlı günlerimizin kara lekesi
Besleyip aramıza saldığın korona düşmanı
Bilim insanı tarafında bir gün yok edilecek
Belki bu gün belki yarın belki yarından da tez
Bilim meyvesi aşı olgunlaşacak olgunlaşacak
O zaman evimizde yöremizde dünyada
Ana baba evlat torun
El ele gönül gönüle mutlu olup yaşarız
Şah İsmail Ateş
KARMA ŞİİRLER
Hiç Kimse
Hiç kimse bana sen gibi bakmıyor,
Hiç kimse hala kalbimi sen gibi yakmıyor,
Gönlüm hiç kimseye sen varsın diye akmıyor,
Amma velakin hiç kimse
Canımı senin gibi yakmıyor....
MUSTAFA ÖZMEN
KARMA ŞİİRLER
