Seninle
Ben bütün renkleri sende gördüm.
Bütün mevsimleri ve duyguları,
İçimde ki çiçekler seninle yeşerdi.
Sen benim baharım oldun...
Kalbimin kırılan bütün parçaları seninle birleşti.
Hayallerim, umutlarım ve korkularım,
Sonum hep, senin sonsuzluğunla başladı.
Hislerim seninle varlık kazandı.
Seni anlatmaya satırlar, sayfalar yetmez,
Çünkü sen benim her ânımsın,
Ve anlar sonsuzdur.
Melisa FIRAT
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dokuz Arkadaş
Yürüdüğümüz yol karlıydı
Bakışlarımızdaki isyan haklıydı
Ateşböceği gibi olsa da gözlerimiz
İçimizde bir hüzün saklıydı
Yaşamaya öyle hevesli,
Gençliğine uzanmak ister eli
Kar eridi, tomurcuk açtı ama,
Sevgisiz gözler tek engeli.
Belki tesadüftü karşılaşmamız,
Ortaktı uğraşımız, bıkkınlığımız,
Randevusu sevgiyle idi kalbimizin,
Ama haksızlıktı ayrılığımız.
Yürüdüğümüz yol karlıydı,
Bakışlar artık farklıydı,
Donuktu gözler, sözler,
Şimdi artık gitme zamanıydı.
İlk Sınıfıma...
Evrim USTA
KARMA ŞİİRLER
Oğul
SENİ ELİME ALDIĞIM İLK GÜN GELİYOR AKLIMA,
DAHA PERDESİ KALKMAMIŞTI GÖZÜNÜN.
HOŞ GELDİN OĞUL;
BU SENİN DÜNYADAKİ İLK GÜNÜN.
ÖZÜNÜN KOKUSU BURAM BURAM,
AHA BURASI SENİN YUVAN.
HOŞ GELDİN OĞUL;
TANIMADIN MI? BENİM BEN ANAN!
SENİ TAM DOKUZ AY KARNINDA TAŞIYAN,
DOĞURAN,DOYURAN.
HADİ UYAN GELDİĞİN RÜYADAN,
ÖNÜNE KOCA BİR GELECEK VERİLECEK; OLMAYAN.
OLUR MU? ANA DEME!
OLDURACAKSIN,YORULACAKSIN.
HAYATI ARAYIP SEN BULACAKSIN.
BİLİYORUM OKUYACAKSIN,
BÜYÜK ŞEHİRLERDE BÜYÜK ADAM OLCAKSIN.
HADİ HAZIRLAN OĞUL;
SEN YARIN OLACAKSIN.
..ÇİĞDEM AKPINAR..
KARMA ŞİİRLER
Ağlamak
Nasıl koşardım dar yollarda
Gelecekten habersiz.
Korku denen, çaresizlik denen,
Aşk denen şeyin
Ne olduğunu bilmeden.
Nasıl gülerdim
Utangaç çocuk bakışlarından habersiz.
Bir lokma ekmeğin bile
Başkalarının umudu olduğunu bilmeden.
Neden ağlardım ki eskiden?
Yere düştüğüm için mi?
Yoksa kardeşim en sevdiğim yemeğin
İçine tükürdüğü için mi?
Bilmedim neye ağlanır,
Dert nedir anlamadım.
Hüznün anlamını sözlüklerde aradım,
Cümle içinde kurdum.
Oysa hüzün içine aldı beni
Hayatımı o kurdu.
Kurt gibi kemirdi etlerimi
Ağlayan çocukların neden ağladığını anladığımda.
Sevgi, aşk, tutku neydi ki?
İyi bildiğimi sanırdım eskiden
Övünürdüm yaşadıklarımla
Acı anladım
Onların kaybedildiği zaman yaşandığına.
Bir damla gözyaşı düşüyor elime
Nerden geldiğini soruyorum,
"Çok uzaklardan." diyor.
Çocukların gözyaşlarıymış
Ağırlaşıyor elim, yüreğim.
Utanıyorum çocukken ağladığım,
Kızdığım, üzüldüğüm şeylere.
En sonunda anlıyorum ki
AĞLAMAYI DA TASARRUFLU KULLANMALI İNSAN!
Evrim USTA / Sınıf Öğretmeni
KARMA ŞİİRLER
