Sensizliğin Tam Ortası... Şiiri

Sensizliğin Tam Ortası...

hani giderken gözlerime vedayla bakmıştın ya,
işte ben tam o an öldüm,
mavi gözlerine derin derin bakıp kayboldum,
gidişin ağır geldi bana,
dayanamadı işte bu yıkık bedenim,
zaman çok çabuk geçiyor sensizliğinde,
şairin dediği gibi;
sensizliğin tam ortası,
sen gibi kimseler yok şimdi yanımda,
yokluğunda attım kendimi yalnızlığın en kuytu köşesine,
artık gülemiyorum sensiz’ liğinde,
martılarda bırak tı bana uğramayı,
sen unuttun ya beni,
pencerelerimi kapattım,artık kimseler le konuşmuyorum,
küs püs oldum işte kendime,
güzelliğine hasret kalan gençlerde gitti ardından,
gidişinin ardından okşadığın saçlarım ağardı,
her eve geldiğim de sana aldığım güller vardı ya,
işte gidişinle onlarda soldu,yarım kaldık gidişinle,
türküler seslendiriyorum ardından,
şiir ler le sensizliğini haykırıyorum,
olmuyor işte olmuyor yalnızlık rolünü oynayamıyorum,
yakışmıyor bana sensizliğine ağlamak,
ben seni eller alsın diye sevmedim,
yokluğuna alışamayacak kadar yıkık olan bedenime can ol diye sevdim...
sevdim işte ne yapayım,
sen seni sevdim diye beni aptal sanıyorsun,
seni sevmek aptallık sa,ben bu aptallığım la gurur duyuyorum,
beni gidişinle yıktın ya,
ben gidişine yanmadım,gidişine ağlamadım,
giderken yarım bıraktığın sol yanımın acısına ağladım,
ve artık sürer gelir sensizliğin hayatımın tam ortasına...
#ŞAİRbaz

KARMA ŞİİRLER Şiirleri