Derin bir ok gibi vuruyor
Sensizliği hep soruyor
Nerdesin sanki bu kalbim kuruyor
Ruhumu zehirli bir sarmaşık gibi sarıyor
Sessizlik acı bir dokunuş
Umudum yalnızlığımdan uyanış
Kimsesizlik gibi bu acı haykırış
Durmaz sensiz bu içindeki ağlayış
Uyanmalıyım bu sevginin sesine
Alışmalıyım bu senin nefesine
Aşmalı ruhum gelmeli senin sevgine
Anonim
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
bugün ağlamak geliyor içimden desem
anlarmısın gönül deryamın hüzününü
yazmak ve hep yazarak ölümsüzleştirmek istesem ismini
sarsam uyutsam siirimin kollarında seni
buseler kondursam kahverengi gözlerine
ebedi ayrılığı silsem silebilsem hafsalamdan
sensizliğe alışabilsem ahh bir alışabilsem
öylesine sevi işte gözlerimi buğulandıran
İsimsiz
Bir güneş iki defa doğar mıydı
kalbim bir daha çarpar mıydı
bilmezdim anlayamazdım
doğdum büyüdüm güldüm
acı çektim öldüm
yeniden doğmak nedir gördüm
hayatımı yönlendiremedim
azap içinde çürürken
hergün geçmişle uyanırken
sen geldin
mutluluk sardı her yanımı
acı buharlaştı
üstümdeki ağırlık hafifleşti
tanıdık bir yüz gülümsüyor
sıcak bir el dokunuyor
her hücrem yeniden doğuyor
varoluyorum yeniden
azapla kıranırken
acı azaldı
yeniden onarıldı kalbim
küçük çatlak izleri hariç
izlerime dokunsan paramparça yüreğim
temelsiz bir bina sanki
yeni bir depreme dayanıksız
olsun yeniden gülümsemek varmış
nefes almak
tat almak
hayata yeniden adım atmak
tökezlemeden yürüyebilmek
gülümsüyorum sadece
gözlerim parlıyor yeniden
hoşgeldin hayatıma
İyiki doğdum
İsimsiz
sevgine doyamazdım
sensiz uyuyamazdım
bana ninni söylerken
uyanık kalamazdım
sen benimle yaşardın
saçlarımı okşardın
ben düşmeyeyim diye
hep peşimden koşardın
bazen kaldın aç susuz
bazen oldun huzursuz
kalırdın canım annem
benim için uykusuz
ah bir gelse bir dilde
çektiğin acı çile
hakkın ödenmez annem
sana cennet az bile
sensiz olmaz anne
ben hasta olunca kim bana bakar
kim bize yemek yapar
senin bize çok yararın var anne
İsimsiz