Çarşıda gezmek zordu duman yoğunluğundan,
Ses de etmem olmazdı her halde korktuğumdan…
Burada döverlerse ses dahi edemezsin,
İçmeyen yok gibidir laf da edinemezsin…
Kitap, sorayım dedim yüzlerce kitapçıya,
Boğulduğumdan olsa çıkamadım rampaya…
Korktuğum bir bu değil yoğunluğun oluşu,
Hapşıranlar da vardı çıkamadım yokuşu…
Astımımız ağırdı her yerse rampalıydı,
Köşeden çıkıverince nefesim rahatladı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ormanlarımıza İnsan Sokulmamalıydı 15
Talan üstüne talan üzerinde bir yangın,
Tükenmez avlanmalar, ormanlar yorgun argın…
Sebep insanlığımız sebep insanlarımız,
Bencilliklerimizden yakarız ve yıkarız…
Dur, diyene rastlanmaz kanun kural tanınmaz,
Ne vaşak ne toy kuşu cana saygı duyulmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Berber, Şahsımı Parfümlerle Zehirlemişti
Hayır, diyememiştik çünkü çok geç kalmıştık,
Lanet şey sıkılırken nefes alamamıştık…
Adam, besbelli cahil zehirlemişti bizi,
İyilik düşünürken, kırmıştı yüreğimizi…
Bir daha girer miyim onun o dükkânına,
Sen, bizi zehirlerken uğrar mıyım şahsına…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Abdest Alamıyorum Diye Kur'an'dan Uzaklaşmış
Okumak istese de onu okuyamıyor,
Abdestim yok, diyor ve üstüne ekliyor...
Kur'an el kitabımız hakikatlerimizde,
Abdest almak mı gerek akla her geldiğinde?
El temiz, ayak temiz, kalp temiz, niyet temiz,
Biz, abdest almamışız neden el süremeyiz...
Diyor ve yakınıyor laf her açıldığında,
Saygım, sevgim sonsuz, der Rab'bimiz hususunda...
Alıp alıp okunsa yıpransa Kur'an'ımız,
Her okuyuşumuzda aydınlansa canımız...
Rab, zorlaştırmayın, der biz de duvara astık,
Saygımız olduğundan hiç el sürmeden açtık...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK