Nedir benim çektiklerim
Kahbe feleğin elinden
Kahrolup yerlere geçtim
Dünya alemin dilinden.
Her zaman ağlar sızlarım
Artık tutmuyor dizlerim
Perdelendi de gözlerim
Akan gözyaşım selinden.
Seyfettin der içemedim
İyi doğru seçemedim
Ektiğimi biçemedim
Zalim gurbetin elinden.
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Neyledim ey Felek sana?
Genç yaşta büktün belimi
Yalvardım geçmez dileğe
Lâl ettin bülbül dilimi.
Bu dünyaya gelmeseydim
Sana gönül vermeseydim
Açan gülün dermeseydim
Soldurdun gonca gülümü.
Seyfettin der, neyliyeyim?
Derdim sana söyliyeyim
Sana murat diliyeyim
Unutmazsan hayalimi.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
Hayalini getirdi gözlerimin önüne,
Memleketime yolcu oldum bir tanem
Eşyalarımı koydum otobüs bagajına,
Rahat koltuğuma geçtim bir tanem.
Van kaldı gerilerde gözlerden uzaklaştı
Ayaklarım evime biraz daha yaklaştı.
Gözlerim pencereden ufuklara ilişti
Yerler ile gökleri seçtim bir tanem.
Erciş,Patnos,Ağrı,Eleşkirt,Hamur derken,
Sular ilişiverdi gözlerime kenarlarda biriken
Karanlık çöküverdi Erzurum’a inerken
Derin hülyalara daldım bir tanem.
Işıkları görünür şu Artvin evlerinin
Sert akışı duyulur bizim Çoruh nehrinin
Çay bahçeleri çoktur güzel Rize ilinin
Sabah erken Pazardan geçtim bir tanem.
Trabzon,Akçaabat,Görele’nin yolları
Fındıklar ile dolmuş bahçelerin dalları
Kendine bağlar beni o yarimin kolları
Bu hayaller içinde uçtum bir tanem.
Hayal ile yolculuk ettim memleketime
Doyum olmuyor doyum şu Giresun ilime
Hayırlısıyla bir de varabilsem evime
Yandım ana babanın hasretiyle bir tanem.
Seyfettin ATEŞ
Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını
Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.
Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.
Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.
On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.
On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.
Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.
Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.
Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.
Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.
Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.
Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.
Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.
Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.
Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.
Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.
Seyfettin ATEŞ