Eğitim Sitesi

Soğuktan Donan Çocuk Şiiri

Soğuktan Donan Çocuk

Ciğerimi yaktın benim
Soğuktan donan çocuk
Yaz gelsin istedim
Vicdan düşsün yüreklere

Gözlerimden yaş gelir
Halini gördüğüm vakit
Hüzün dolar yüreğime
Soğuktan donan çocuk

Ben sıcacık yatağımda
Vicdanımla baş başa
Gündüzüm gecem haram
Soğuktan donan çocuk

Zalim zulmünü kutlarken
Benim din kardeşimin
Elleri titriyor bedeni üşüyor
Merhamet vursun gönüllere

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Şairin Ben Olayım Kadın

Şairin Ben Olayım...

Ve Harf Harf Sahipleneyim Bakışlarını...

Aşka Yabancı dudaklara,ezberleteyim adını...

Lâl sevdalara zahir kalsın adinin anlamı...

Uyak olup uyanayım…

Senli Aydınlık Yarınlara...

Zifiri karanlığın koynundan…

Söküp Alayım Tüm Ayrılıkları…

Virgüller Ayırmasın bizi...

Noktaların Gücü Yetmesin...

Biz’e Bir Son Yakıştırmaya…

Harf Harf Geleyim Gecene İçkili Bir Şiirle…

Yolumuz Kesişsin Her Harfinde...

Ve Çıkmasın Hiçbir Mısrası Ayrılık Denen İllete...

Bağlaç Olup Bağlanayım Ömrüne...

Aşkın -Den Hali Nedir Bilmeyelim...

Harf Harf Küselim Birbirimize...

Ve Barışalım Her Mısrada Hece Hece...

Sahiplenmesin Seni Şimdi Hiçbir Ayyaş...

Sarhoşu Benken Bu Aşkın...

Hayatinin Ön Sözünde Adım Şair’in Kalsın ...

Ve gözlerinin şiirine kimse sahip çıkmasın...

Gelip Gözlerinden Bakayım Dünyaya...

Ve Eşlik Edeyim Hayallerine Mısra Mısra...

Aynı Satırlara Damlasın Gözyaşlarımız...

Aynı Sonlar Acıtsın İçimizi...

Ama Soluklanmayalım Birbirimizi Bulmak Adına...

Başka Aşklar Adına Yazılan, Şiirlerin Satir Aralarında...

Bir Gün Ayrılırsak Ateşe Verelim Tüm Alfabeyi...

Bir tek geri dönüşler kalsın zulanda...

Ve Yansın Aşk harf harf,hece hece sevgili...

Yan Yana Ölelim, Aynı Şiirin Aynı Mısralarında...

İsimsiz

Giderim

Doğduğum ve duyduğum yer vatansa

Zamanım mekânım ile harmansa

Bahar ile ulaşmak için Hızır İlyas a

Bu obanın son kervanını çeker giderim



Kara yel yollarıma set kurarsa

Samyeli sensiz yol alırsa

Göz bulutumun yağmuru kurursa

Gönlümün son fırtınasıyla eser giderim



Sel kökü topraktan alırsa

Yaprağı acı poyraz vurursa

Gül güneşten ayrı kalırsa

Dalımdaki son çiçekle kurur giderim



Ağustos ayında dağıma kar yağarsa

Damarımda kan misali şelalem donarsa

Buzlar altında kardelenim solarsa

Zamanımın son cemresinde erir giderim



Bu can bu bedene yük olursa

Ruhuma dünya dar kalırsa

Ahiret garında bekleyen ecelim olursa

Ömrümün son vagonuna biner giderim

İsimsiz

Tut Ellerimden

Düşerken senden,yüreğinden erirken,

Kimsesizim çaresiz ve sessiz

Kalmışken dört duvar arasında

Ağlarken kuytularda yalnızlıklarda

Tut ellerimden bırakma beni



Sarmışken bütün korkular benliğimi

Biçare beklerim,seni gözlerini

Damarlarımda dolaşan kan gibi

Pompalanıyorsun kalbime içime en derinlerime

Tut ellerimden bırakma beni



Kayboluyorum gözlerinde sözlerinde,

Kapalı kapılar kalbimde

Adının saklı oldugu yerde

En ücra köşelerde

Yalnızlıgın derınlıklerınde,

Tut ellerimden sakla beni

İsimsiz

Soğuktan Donan Çocuk Şiiri