Solgun Bir Dokununca
Çoklarından düşüyor da bunca
Görmüyor gelip geçenler
Eğilip alıyorum
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya büyük şehirlerin birinde
Geziniyor kalabalık duraklarda
Ya yurdun uzak bir yerinde
Kahve, otel köşesinde
Nereye gitse bu akşam vakti
Ellerini ceplerine sokuyor
Sigaralar, kağıtlar
Arasından kayıyor usulca
Eğilip alıyorum, kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya da yalnız bir kızın
Sildiği dudak boyasında
Eşiğinde yine yorgun gecenin
Başını yastıklara koyunca.
Kimi de gün ortası yanıma sokuluyor
En çok güz ayları ve yağmur yağınca
Alçalır ya bir bulut, o hüzün bulutunda.
Uzanıp alıyorum, kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ellerde, dudaklarda, ıssız yazılarda
Akşamlara gerili ağlarla takılıyor
Yaralı hayvanlar gibi soluyor
Bunalıyor, kaçıp gitmek istiyor
Yollar, ya da anılar boyunca.
Alıp alıp geliyorum, uyumuyor bütün gece
Kımıldıyor karanlıkta ne zaman dokunsam
Solgun bir gül oluyor dokununca.
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
N?olur Beni Bırakma Anne!
Anne sokaklar kötü ben garip
Yaşam acımasız çaresizlere
Bana anne,yaşam acımasız bana
Gözlerimdeki son ateşi de aldı hayat aldı sensizlik
Artık o ateş o yaşam ateşi küllere döndü
Küllere döndü gözlerim…
Artık ne hayat ne özgürlük önemli
Ne fayda eder bana,sensiz bana anne
Artık ben yokum,yok oldum sensizlikten
Yaşam tüm acımasızlığını gösterdi bana
Aciz bana…
Sen yoksun annem nerde beni koruyan anam
Nerde beni acizlikten çıkaran anam
Sönen gözlerime ateş veren
Beni hayata bağlayan anam…
Sokaklar acımasız bana,benim gibilere
Gece acımasız gündüze
Gündüzün verdiği sıcağa,ışığa…
Hayat acımasız bana
Acıya dayanan bana
Anamı unutan,onu koklayamayan bana…
Kızgınlıktan yaşama
Her şeye,hayata küsen bana:
İnsanların yabancı,sinsi bakışları karşı…
Benim özgürlüğüme geceler karşı
Işığı sevmeyen ıssız geceler…
Benim özgürlüğüme hayat karşı anamı götüren hayat,
Beni varken yok yapan hayat,
Özgürlüğümü elimden alan hayat…
Şimdi yalvarıyorum sana ANNE
Bırakma beni anne,
Bırakma beni acımasız hayata,
Benim gibi acizlerin acizliklerinden çıkar sağlayanlara,
Bırakma beni anne…
Sönmesin gözlerimdeki ateş,
Sönmesin beni bu hayata bağlı tutan ateş,
Sönmesin hayatın,insanların acımasızlıklarını yakan ateş,
Sönmesin anne o sönerse ben de sönerim
Unutulur giderim diğerleri gibi…
Özgürlüğü,senin mis kokunu yaşamadan giderim
Sönerim sonsuza dek…
Biterim anne!
Belki sokak köşesinde
Belki köprü altında ayı seyrederken
Giderim veda ederim…
Bana ben istemeden
Çaresiz olduğum anda
Veda eden hain hayata
Veda ederim…
Beni bırakama
N’OLUR BENİ BIRAKMA ANNE!!!
Umutcan SAVCI
KARMA ŞİİRLER
Bu Gözler Ağlamayacak
bu yürekte fırtınalar kopacak
bu gözler dolu dolu bakacak
yüreğim cayır cayır yanacak
aşkının ateşi benliğimi saracak
söz sana söz
bu gözler sana aglamayacak.
uzanan ellerim ulaşamayacak
titreyen dizlerim sana varamayacak
her şarkı ok olup bagrıma saplanacak
söz sana söz
bu gözler sana ağlamayacak
her an her yerde seni arayacak
bitmeyen gecelerde hayalinle avunacak
yerler sarsılacak gökler ağlayacak
söz sana söz
söz bu gözler sana aglamayacak.
yavuz türkyılmaz
KARMA ŞİİRLER
Sen Ve Sensizlik
Hafiften fısıldayan rüzgâr
Ve gece arkadaş bana
Sessizlikte aramıyorum kendimi
Tutuldu dilim konuşmuyor.
Sen yoksun düşlerimde
O kadar çok gün geçti ki
Silindi anılar beynimden
Kurudu gözlerim ağlamıyor
Oysa senden ayrıldığımda
Söz vermiştim kendime
Unutmayacaktım her yaşadığımızı
Durdu beynim algılanıyor.
Devamı sonra...
Kerimcenk
KARMA ŞİİRLER
