Eğitim Sitesi

Sonsuzuma Şiiri

Sonsuzuma

Yalnızlık denizinde savrulurken sensizliğe
Soğuk ve karlı dağların ardında
Doğan güneş gibi doğdun yarınlarıma
Umut penceresinden hasretle beslenen bir fidan gibi
Özlem duydum her gece güzel gözlerine
Geleceksin biliyorum bitmeyen bir sevgi ile
Gel artık gel, yar görsün bu gözlerim
Seni özleyen bu sözler ile SONSUZUM

MEHMET ŞİRİN

KARMA ŞİİRLER Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer KARMA ŞİİRLER Şiirleri:

Canımsın Sen

Aramıyor, sormuyorsun,
Bak kalbimi kırıyorsun,
Hadi gel ne duruyorsun,
Hayatımsın canımsın sen.

Sen nazlı bir kelebeksin,
Sen nadide bir çiçeksin,
Sen Tanrıdan bir dileksin
Her şeyimsin canımsın sen.

Yollarıma çıkıyorsun,
Gözlerime bakıyorsun,
Yüreğimi, yakıyorsun,
Mutluluğum canımsın sen.

Sen nazlı bir kelebeksin,
Sen nadide bir çiçeksin,
Sen Tanrıdan bir dileksin
Her şeyimsin canımsın sen.

Ramazan Alemdar

KARMA ŞİİRLER

Atatürk

ATATÜRK

Gide gide sana geleyim derken
Cüppeler içinde kaldım AtaTürk
Küpeler kulakta saçlar omuzda
Züppeler içinde kaldım AtaTürk
XXX
Bıraktığın gençlik nere gidiyor
Damarından iran arap akıyor
Gözler göre göre insan yakıyor
Mollalar içinde kaldım AtaTürk
XXX
Laiklik nerde uygarlık nerde
Uygulanmaz oldu devrimin nerde
Baştakiler çekmiş gözüne perde
Çeteler içinde kaldım AtaTürk
XXX
Epeydir yorulduk perişan olduk
Baştakiler beni bizde ot yolduk
Emrah iyim velhasıl yorulduk
Nolur kalkıp gelsen görsen AtaTürk

Emrah MAHSUNİ
(Aşık Mahzuni Şerif'in Oğlu)

KARMA ŞİİRLER

Aşkı Şiar Bildiğim

Ritmi yitik bir sancı…
Varla yok arası neşeyi de ihlal eden sanrılar…
Tetikleyicisi sair imge,
Kalıbımı basarım… demeye ne hacet
Kazan, beynimin birincil haznesi
Hele ki üstün körü bir gün olmaktan öte
Kazanım bildiğim bunca kaybı da
Elemişken elimin tersi ile.

Gidip de dönmeyi unutan nice nazlı yürek;
Yangınların ihbarında
Nasılsa yok bir duyan, gibilerden bir teyakkuz ve
Sırtımı sıvazlayan kaderin güncesinde
Mahiyetinin ne olduğu kayıp bir derleme
Yine sandıkta gizem,
Sanmadıklarımda derin bir hüzün
Kınında olsa olsa güdümlü bir lehçe
Adını anmayı unuttuklarıma nazire eden
Yine konuğu yüreğimin sayısız maruzat.

Bir yanım hep eksik;
Yürek de tutsak diyenlere
Derinden bir saygı
Kinayelerin uçuştuğu şu boşlukta
Hiçliğimle tokalaşan titrek kanatları
Yine pervane yetilerimi dingin kılan
O beyaz huzmede.

Bir açıp bir kapadığım gönül gözüm,
Her ürperişinde tenimin
Ölümüne sevilmeyi dilediğim garip bir aksan,
Alışagelmiş olmayı dilemenin de çok çok ötesinde
Harcı âlem gönlün kozasına sakladığım
En uçarı heyecanlarımı armağan ettiğim meleklerden
Duyduğuma biat,
Kopup da geldiğim dünlerime inat
Hangi aksandan müteşekkilim de
Bir sancıdan bir sanrıya sürüklendiğim
Her şiiri kutsal bilip
Rahmetin katında
Araza durduğum
Aşk misali onca sözcüğün vebalini de
Sırtlandığım…

Hoyrattansa ifrata kayan,
Kayıp da düşmeyi tehir ettiğim şu kaygan zeminde
Nasıl oluyor da adımlıyorum rahmeti,
Demenin özrüne vakıf bir faniyim alt tarafı
Hadi uçalım şiirlere,
Konalım kanatlarına aşkın
Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem
Yine de şair olmaktan öte
Çok uzak bir iklimdeyim.

Şair vasfından önce aşkı şiar bildiğim
Ömrün rahmetine doyamadığım
Andıkça anılmaya uzak kimi gönülde
Kanayan bir lehçeyim için için
Açmayı bir türlü beceremediğim bir gül’üm;
Hele ki aksini inkâr etmek aklına gelmeyen
Andıkça sevgiyi dirilmeyi ümit ettiğim
Bir cesedim:
Celbim hep gönlümdeki yangın;
Sevmek ise tek maruzatım,
Ezelin hükmünden önce başlayıp
Çağları yakalayan hükümranlığında Mevla’mın.

Gülüm ÇAMLISOY

KARMA ŞİİRLER

Sonsuzuma Şiiri