Su Verdim
Mecnun Leyla'nın peşinde dolaşmış
Kumlarla dolu deryaları aşmış
Aşkı için nefsi ile savaşmış
Çöllerde kahır çekene su verdim.
Aşka dair olmalıdır sözcükler
Aşkla anlam bulmalıdır sözcükler
Dilden kalbe dolmalıdır sözcükler
Sevda üzre dil dökene su verdim.
Bir gün gonca güle aşık olunur
Aşkına onda karşılık bulunur
Aşk için acılar göze alınır
Gül yüzünden bin dikene su verdim.
Kinden, nefretten arınmış canlara
Canımı feda edeyim onlara
Barış için yaşayan insanlara
Sevgi tohumu ekene su verdim.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sığlalı Ev
Gidince fark ettim
Yerin dolmuyormuş
Sığlalı ev şahit
Sensiz olmuyormuş.
Sığla ağacının
Çiçeğinde hüzün
Gözümde canlanır
Gözlerin ve yüzün.
Özlem, hasret dolu
Evin dört bir yanı
Bahçe köşe bucak
Unutulmaz anı.
Senle şen şakraktı
Sığlalı ev candı
Tebessüme hasret
Kaldım canım yandı.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Boşa Yaşadın
Salak yerine koyuldun
Bir kaz misali soyuldun
Ben de sandım ki ayıldın
Boşa yaşadın bu ömrü.
Hep pohpohladılar seni
Uçtun hemen seni seni
Aptalın önde gideni
Boşa yaşadın bu ömrü.
Dost sandın güleni yüze
Dediler ki bak kerize
Gerek var mı başka söze
Boşa yaşadın bu ömrü.
Altında at, denizde yat
Ye yavrum ye, yan gelip yat
Bir de baktın bitti hayat
Boşa yaşadın bu ömrü.
İsmail MALATYA dinle
İster inim inim inle
Gel anlaşalım seninle
Boşa yaşadın bu ömrü.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Gel Bana
Doyamadığım bir düştün
Bir sonbahardı, akşamdı
Damla damla yanağımdan süzüldün
Göz pınarlarımdan düştün
Özledim çocukluğum kadar uzak
Yaşanmamış baharlarım kadar serin
Ve ben diyorum ki
Bir sabah doğan güneşle
Yağmurlarla yeniden
Sevinçten sırılsıklam gel bana
Avuçlarında güller, papatyalar
Teninde toprağımın kokusu
Gel bana
Şimdi hüzünler son bulsun
Özlem yüklü bitmek bilmeyen gecelere inat
Gel bana
İnan hiç olmadığı kadar
İhtiyacım var sana.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA