TEKNOLOJİK İNSAN
Elektrik ile başladı, aslında, bütün hikaye.
Işık oldu, ampul oldu, hep o, evlerimizde.
Bilim için, oldu bu yarış, hep, büyük bir gaye.
Çalışmamazı kolaylaştırdı, iş yerimizde.
Sanayi kuruldu, onla açıldı, fabrikalar.
Arttı bütün yapılan, seri halde, üretimler.
Değerlendi birden, çalışılan, tüm dakikalar.
Buna paralel olarak, coştu hep, tüketimler.
Radyo, telgraf, telefon, araç, televizyon derken.
İnsanoğlu, demedi hiç, uçmak için, çok erken.
Uçak, motorsiklet, otomobil, gemi ve tren.
Medeniyet, bu gelişime, yapamazdı fren.
Bilgisayar, laptop, cep telefonu, teknoloji.
İnternet, sanal dünya, ordan yap sen, alışveriş.
Bu hıza, yetişemedi bile, bak psikoloji.
Sanal dünyanın hızına, sen de, bir anda eriş.
Sen sen ol, çok fazla, kaptırma, yeni icatlara.
Daha fazla, vakit ayır, sohbete, insanlara.
Teknoloji, elbette, rahatlık ve kolaylıktır.
Ancak daha önemlisi, her zaman, insanlıktır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu gün bayram günlerden.
Şen olsun düğünlerden.
Eş dost bayramlaşıyor.
Eser yok hüzünlerden.
Bayramın başka tadı.
Unutulmaz hiç adı.
Herkes neşeleniyor.
Mazi geride kaldı.
Adı kurbandır amma.
İş yakın olmak rabba.
Et yemek amaç değil.
Ulaşsın göğe takva.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ülke, yangın yeri olmuş.
Çarşı, pazar, zam görmüş.
Ben aciz, fakir bir kuldum.
Güzeli, şiirde buldum.
İnsanların, yüzü gülmez.
Akan, göz yaşını silmez.
Kimse, kadir, kıymet bilmez.
Sevgiyi, şiirde buldum.
Sevgi, saygı, pek kalmadı.
Bu kab, bunları almadı.
İyinin, yeri dolmadı.
Duyguyu, şiirde buldum.
Şiir İnce, oya imiş.
Kelimeler, nakış imiş
Sanki bak, sihirli imiş.
Kaçışı, şiirde buldum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sahilde, tahtadan bir bankta, oturuyorum.
Akşam saatinde çıkmış, güzel bir dolunay.
Ben düşünceli, bu hayatı sorguluyorum.
Harhalde, bu gece keyifler, bende nanay.
Yansıyor denize, büsbütün bir ay ışığı.
Neden bilmem?, Duygusallık içimde bu gece.
Bu romantizmin genelde, fazladır aşığı.
İnanın anlamlanıyor, söylenen her hece.
Deniz, gece petrol siyahı, renge dönüşmüş.
Ortasında var, aydınlık bir kurtuluş yolu.
Ay, bak sanki, ışıktan gelinliğe bürünmüş.
Bekler gibi aşkını, gözleri dolu dolu.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL