Tunceli'de Umutlar Dondu
Ben soğuktan donmuş, ölü bir askerim
Tunceli'de bak, yaşamımı yitirdim.
Annem; üşüme, oğlum, kalın giy, derdi.
Kıyafetler ısıtmadı, anneciğim.
Ben sizler için, şehit olmuş bir erim.
Düşünürdüm hep, yarına Allah kerim.
Umutlarım, hayallerim, dondu burda.
Bu vatan uğrunda, artık bir şehidim.
Komutanım, teçhizatım ısıtmadı.
Bizim üstümüze, soğuk karlar yağdı.
Neden komutanım, dikkat edilmedi?
Bizim de güzel, hayallerimiz vardı.
Biz öldük, artık hiçbir Mehmet, ölmesin.
Genç yaşta, kara toprağa gömülmesin.
Mehmetçiğine sahip çık, ey milletim!
Artık hiç bir ana, gözyaşı dökmesin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Uçak Babama Selam Söyle
UÇAK BABAMA SELAM SÖYLE
Bir Anadolu kasabasında,
Küçük bir çocuğum ben.
Babam gurbet ellerde.
Çalışır emek ve ter ile.
Kazanır halalinden, ekmeğimizi.
Anam yalnız, anam çileli..
Büyütmeye çalışıyor hem bizi,
Hem umutlarını...
Ben oyun oynuyorum sokakta.
İçimde, yüreğimde, baba hasreti.
Öyle ya, baba umut demek, baba dağ demek.
Baba emek demektir, yürekte.
Onsuz, yarım büyür bir çocuk.
Hep bir yanı eksiktir, yaşama karşı.
Baba kokusu, sanki bir sevda türküsü.
Sağlam bir destek ve bir öğüt gibidir baba.
Her sözü, kulağa bir küpedir, çocuğa.
Bir çınardır, baba ocakta.
Kök salar ta derinlere.
İz bırakır, yüreklere...
Seksek oynarken, başımı göğe kaldırdım.
Hemen arkamda dururken, uzun bir kaldırım.
Çıktım üstüne, mavi gök yüzüne, baka kaldım.
Bir uçak, ardında beyaz bir çizgi...
Geçiyor semadan, pek bir hızlı...
Bir an, babam geliyor, aklıma.
Ve ona olan, özlemimle,
Haykırıyorum, gökyüzüne...
Uçaaak, babama selam söyle!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Siyah Beyaz İstanbul
Bir vapurun güvertesinde.
Siyah beyaz bir akşamüstü.
Yalnızlığım, ben ve martılar.
Kulaklarını çınlatıyoruz sevgilim.
Martı çığlıkları, benim sessizliğime tercüman.
Dalgalar, yaralı yüreğimi okşuyor.
Rüzgar saçlarımı...
Sen ise, bir boşluk yarattın içimde.
Bir puzzle' ın kayıp parçasını arar gibi,
Kayıp parçamı arıyorum.
Sen sevgilim...
Kayıp bir, İstanbul akşamında,
Kayıp bir şehrin, kayıp bir aşkında...
Issız, sessiz, çıkmaz sokağında...
Aşk-ı İstanbul'da...
Ben ise, siyah beyaz fotoğrafta, bir figürüm..
Sonsuzluğa, dalıp giden...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kalıcı Değerler
Güzellik ve gençlik, pek iyidir elbet.
Mütevazilik kalır, bak ilelebet.
İnsan insanı, nedense seçicidir.
Gençlik ve güzellik, kalmaz, geçicidir.
Geçen yıllar, seni insan yapmıyorsa.
Bak, sağlam bir karakter, hiç sapmıyorsa.
Ah, Kendini göremez ki, bazen insan.
Kibirden aynalara, hiç bakmıyorsa.
Yakışıklılık, güzellik uçar gider.
Kimseyi beğenmeyen, naçar gider.
Etrafına bak ve sor, neden yalnızım?
Böylesi yanından, insan kaçar gider.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
