U v e r t ü r
Vatan.., Millet..,Sakarya..!
Kendi öz yurdunda bir Garibim,
Kendi öz yurdunda Parya..!
Neler yapmadık ki, bu memleket için..?
Kimimiz belediye çukuruna düştü, öldü.
Kimimiz nutuk söyledi.
Neyse,
Yazık oldu Süleyman
Efendiye.
Bu da bizden olsun,
Çaylar şirketten !
MEHMET TOKSARI
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni Sevdim
BEN SENİ SEVDİM.
SEN HERŞEYİ TERKEDİP GİTTİN
GİTTİĞİN GÜN
YİNE SEVDİM SENİ...
ALDIĞIM HAVA İÇTİĞİM SU,
BASTIĞIM TOPRAKTIN SEN...
ŞİMDİ YENİK DÜŞTÜ SEVDAN...
HİÇ SEVMEMİŞ ÖZLEMEMİŞ
BU AŞKA GÖNÜL VERMEMİŞSİN...
YAZIK OLDU SEVDAMIZA...
AŞKIN KOKUSU
ARTIK BAŞKA YÜREKLERDE...
SEN HEP SEVDİĞİM
HEP BEKLEDİĞİMDİN...
GÖNÜL VERDİM
SEVDİM ÖZLEDİM...
ASLINDA HEP BEN
GELDİM SANA...
BİTMEYEN YOLLARA İNAT
SEVDİM SENİ...
SEN BU AŞKI
HAK ETMESEN DE
DAİMA SEVDİM SENİİ.
SEVDİM SENİ BAŞ BELASI
KARMA ŞİİRLER
Bana Beni Geri
Gecenin en sessiz ve en sensiz yerindeyim
Haykırsam duyar mısın sesimi
İşitebilir misin kanayan yüreğimin feryadını
Söylesene tutabilir misin şu anda buz kesen ellerimi
Verebilir misin bana o gençliğimin en güzel günlerini
Kaybettiğim benliğimi
İçimde öldürdüğüm seni
Silip atmak zorunda bıraktığın hayallerimi
Her şeyi mi
Kırdığın gururumu
Hiçe saydığın onurumu
Söyler misin verebilir misin şimdi bana beni geri?
Tolga Alarslan
KARMA ŞİİRLER
Aşkı Şiar Bildiğim
Ritmi yitik bir sancı…
Varla yok arası neşeyi de ihlal eden sanrılar…
Tetikleyicisi sair imge,
Kalıbımı basarım… demeye ne hacet
Kazan, beynimin birincil haznesi
Hele ki üstün körü bir gün olmaktan öte
Kazanım bildiğim bunca kaybı da
Elemişken elimin tersi ile.
Gidip de dönmeyi unutan nice nazlı yürek;
Yangınların ihbarında
Nasılsa yok bir duyan, gibilerden bir teyakkuz ve
Sırtımı sıvazlayan kaderin güncesinde
Mahiyetinin ne olduğu kayıp bir derleme
Yine sandıkta gizem,
Sanmadıklarımda derin bir hüzün
Kınında olsa olsa güdümlü bir lehçe
Adını anmayı unuttuklarıma nazire eden
Yine konuğu yüreğimin sayısız maruzat.
Bir yanım hep eksik;
Yürek de tutsak diyenlere
Derinden bir saygı
Kinayelerin uçuştuğu şu boşlukta
Hiçliğimle tokalaşan titrek kanatları
Yine pervane yetilerimi dingin kılan
O beyaz huzmede.
Bir açıp bir kapadığım gönül gözüm,
Her ürperişinde tenimin
Ölümüne sevilmeyi dilediğim garip bir aksan,
Alışagelmiş olmayı dilemenin de çok çok ötesinde
Harcı âlem gönlün kozasına sakladığım
En uçarı heyecanlarımı armağan ettiğim meleklerden
Duyduğuma biat,
Kopup da geldiğim dünlerime inat
Hangi aksandan müteşekkilim de
Bir sancıdan bir sanrıya sürüklendiğim
Her şiiri kutsal bilip
Rahmetin katında
Araza durduğum
Aşk misali onca sözcüğün vebalini de
Sırtlandığım…
Hoyrattansa ifrata kayan,
Kayıp da düşmeyi tehir ettiğim şu kaygan zeminde
Nasıl oluyor da adımlıyorum rahmeti,
Demenin özrüne vakıf bir faniyim alt tarafı
Hadi uçalım şiirlere,
Konalım kanatlarına aşkın
Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem
Yine de şair olmaktan öte
Çok uzak bir iklimdeyim.
Şair vasfından önce aşkı şiar bildiğim
Ömrün rahmetine doyamadığım
Andıkça anılmaya uzak kimi gönülde
Kanayan bir lehçeyim için için
Açmayı bir türlü beceremediğim bir gül’üm;
Hele ki aksini inkâr etmek aklına gelmeyen
Andıkça sevgiyi dirilmeyi ümit ettiğim
Bir cesedim:
Celbim hep gönlümdeki yangın;
Sevmek ise tek maruzatım,
Ezelin hükmünden önce başlayıp
Çağları yakalayan hükümranlığında Mevla’mın.
Gülüm ÇAMLISOY
KARMA ŞİİRLER
