Ülkemin İnsanları
Susuyor ülkemin insanları
İçimde yaşıyor dinmez bir acı
Yaram kanıyor geçmiyor sancı
Aldığım her nefes bana yabancı
Susuyor ülkemin insanları
Ne bedbaht bir gün
Nedir bu zülüm
Ortalık kin nefret ateş top yekün
Boğazımda oluşan yumruk kördüğüm
Bilipte susuyor ülkemin insanları
Dünya dediğin dipsiz bir kuyu
İşine gelir ise içiyorsun
Şerbeti ,zemzemi ,suyu
Ocaklar söndü kimse görmez bunu
Adalet istemiyor ülkemin insanları
Aldatmasın seni gördüğün rüya
Bilmezmisin ey gafil
Hadsizlerle doldu koskoca dünya
Müdail olmaz ol zevke hazâran men ile selvâ
Kâmil-i devlet istersen
Oku ayeti Kur-an
Rabbin Gazabından
Korkmalısın her an
Bildiğini unuttu ülkemin insanları
Bir fani dünyadır
Taht kimseye kalmaz
Divanda toplanır elbet
Mazlumun ahı yerde de kalmaz
İllegal insandan hiç bir şey olmaz
İnsanlık şaşırmış yolunu bulmaz
Görmezden geliyor ülkemin insanları
Tuğba YEL
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk Gitti
Aşk gitti,
Bir yaban geyiği gibi.
Terk etti en sevdiklerini,
Küstü, bulutlar griye bezendikçe.
Esmer yüzü aşındı,
Çocukça bir sevda masalı,
Halsiz birkaç damla yağmur,
Kurudu yanaklarda,
Beklemeden rüzgarı.
Aşk gitti,
Gün kızıla çalıp,
Çengiler raksa başlayınca,
Yakalarda karanfiller soldu.
Mevsimler unutkan,
Gemiler limanlardan demir aldıkça.
Ve her oynak musikide ;
Aşk mahkum,
Giderken,
Gönüllerden ırak,
Parmaklıksız hatta gıcırtısız,
Gözlere yakın...
Sevdaya yüz bulmak,
Yurtsuz kalmasın diye yürekler.
Aşk gitti,
ki gitmek zorunda,
Mutluluk saklambacında,
Umutsuz kalmak yerine,
Gitmek...
Ardına bakmadan
Hiç bilmediğin, tanımadığın
Bir yüreğe, nergisler solarken.
Aşk gitti,
Reyhan kokulu bir gecede
Yurtsuz kalmasın diye yürekler.
Serhat AKTAŞ
KARMA ŞİİRLER
Pilav Günü
Aldığım bir davetle çok eski hayallere daldım
Bu davete icabet etmek için deryalara daldım
Yol boyunca o eski anıların filmini seyrettim
Randevuya yetişmek için durmadan seğirttim
Yıllar var ki hasret kalmıştık o eski dostlara.
Yıllar var ki hasret kalmıştık, âşina simalara
Yıllar var ki hasret kalmıştık, o eski bağlara.
Pilav günü vesile oldu, dostlarla buluşmalara.
Yuvada toplanan göçmen kuşlar gibi buluştuk
Yıllarca, hasret kaldığımız dostlarla görüştük
Birbirimize kucaklayıp, el ele tutuşup öpüştük
Birbirimizin anılarını dinlerken, çok gülüştük.
Kaderimiz vesile olmuştu, dostlarla yaşamamıza
Dostlar vesile oldu, eski anıları hatırlamamıza
Anılar vesile oldu, pilav günü mutlu olmamıza
Pilav günü vesile oldu, dostlarla buluşmamıza
Pilav günü çoklarımız ağlamaklıydı mutluluktan
Her birimiz gelmiştik, yurdun dört bir yanından
Gelemeyen dostlar mesaj göndermişlerdi fakstan
Her birinden Selam vardı, ta Edirne ve Kars’tan
O günün Çocukları, bu günün adamları olmuşlar
O günün çocukları, bu günün idarecisi olmuşlar
O günün idarecileri, bu günün ihtiyarı olmuşlar
O günün hasbileri, bu gün başlara, taç olmuşlar
O gün hasret giderdik, dostlarla Kurşunlu Han’da
O gün hep aynı sevgi ve neşe vardı tatlı simalarda
O gün yâd ettik eski günlerdeki acı ve tatlı anılara
O gün Dua ettik, bütün gelmiş geçmiş arkadaşlara
Zamanın ne de çabuk geçtiğine hepimiz çok şaştık
Bir daha ki pilavda buluşma ümidiyle, vedalaştık
Bağ ve bahçeli, kır çiçekli asfalt yollardan geçtik
Her birimiz kazasız belasız eski görevimize ulaştık
Bizler bir pilav günü mutluluğunu böyle paylaştık.
Baştan mutluluktan, ayrılırken hüzünden ağlaştık.
Dostlarımızla dostluğumuzu pekiştirip, helâlaştık.
Görenler bilenler gibi biz de bu muhabbete şaştık.
Sena GÜZEL
KARMA ŞİİRLER
Dün O Dündü
DÜN O DÜNDÜ
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü,
Elveda, hoşça kal, hakkını helal et.
Diyemediğim,
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Ne selam söyleyebildim, ne de gideceğimi.
Gitsem de deliler gibi özleyeceğimi,
Söyleyemediğim,
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ara ara güneşi yokluyordu bulutlar,
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Ay dolunaydı, son dördüne girerken.
Gitmekte nereden çıktı, deli gibi severken,
Bilemediğim.
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ara ara güneşi yokluyordu bulutlar,
Çoktan hazırdılar, göçecek kuşlar
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Aylardan eylül, mevsim sonbahar,
Çoktan hazırdılar, göçecek kuşlar
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Lokman DEMİRCİ -1981
KARMA ŞİİRLER
