Susuyor ülkemin insanları
İçimde yaşıyor dinmez bir acı
Yaram kanıyor geçmiyor sancı
Aldığım her nefes bana yabancı
Susuyor ülkemin insanları
Ne bedbaht bir gün
Nedir bu zülüm
Ortalık kin nefret ateş top yekün
Boğazımda oluşan yumruk kördüğüm
Bilipte susuyor ülkemin insanları
Dünya dediğin dipsiz bir kuyu
İşine gelir ise içiyorsun
Şerbeti ,zemzemi ,suyu
Ocaklar söndü kimse görmez bunu
Adalet istemiyor ülkemin insanları
Aldatmasın seni gördüğün rüya
Bilmezmisin ey gafil
Hadsizlerle doldu koskoca dünya
Müdail olmaz ol zevke hazâran men ile selvâ
Kâmil-i devlet istersen
Oku ayeti Kur-an
Rabbin Gazabından
Korkmalısın her an
Bildiğini unuttu ülkemin insanları
Bir fani dünyadır
Taht kimseye kalmaz
Divanda toplanır elbet
Mazlumun ahı yerde de kalmaz
İllegal insandan hiç bir şey olmaz
İnsanlık şaşırmış yolunu bulmaz
Görmezden geliyor ülkemin insanları
Tuğba YEL
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Annemin ceviz ağacından yapılmış sandığından çıkardım
çocukluğumu
Bütün yılmışlıklara inat
dimdik
köyümde bir avuç toprakla düştüm yolla peşinden
Ve saçları yağmur evet peşinden
Dur koşma
Dışarıda bir yağmur havası
Kış kıyamet misali
Armanç Amar
KARMA ŞİİRLER
Sokakların ceplerinde kendimi bırakmışken yükseğe
Akrep yelkovanı yakalamaya çalışırken
Yağmurdan sonra kokan toprak kokusu gibiydi aşk
Ben seni bildim kalbimde
Kaç odacık vardı ki bilemem
Derinliklerde sen ve senden başkası
Ama tek sana ait olan ben
Ey sevgilim dört mevsim gibi insan
Karanlığın aydınlığa karışmadığı bir dünya döndükçe dönen her yaşama sevinciyle seni bitiren bir sensizlik ve seninle gelen sessizlik var
Büşra Tufan
KARMA ŞİİRLER
Kara gözlerinde rehin kaldım
/ bırak beni gitmek istiyorum
Karlı dağları aşıp bulutlara ermek istiyorum
Sonra yağmur olup sana yağmak
Sular seller gibi sana sana akmak istiyorum
Kezban Eymir
KARMA ŞİİRLER