Umut...
Umut umutun içinden doğar.
Sevdamız aşımız ekmeğimiz umut.
Her karanlığın bir sabahı var.
Vardır ki elbet.
Umut fakirin yoksulun aşı ekmeği.
Yaşasın umut
Yaşasın hiç ölmesin
Umut..
Aslan h.samast
Almanya..
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yürekten Sevdiği Olmalı İnsanın
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Gönlünün nazıyla oynaşmayı bilen
Benzerinde sırf peşin sıra gölgenin
En mahrem sırlarını sen gibi bilen
Acısını duymalı tenindeki dikenin
Bakışındaki sırrı görünce bilen
Heybeti gün be gün artan aşkının
Ateşine su gibi ferahlık veren
Seyrine dalınca telaşlı yaşamın
Geçen vakte inat yaşamayı bilen
Kefili olmalı en dev günahının
Sırtlanıp ölüme göz kırpmadan giden
Yüreği yüreğinin nabzını tetikleyen
Uğrunda her bir yola başını koyan
Adını duyunca eli ayağı titreyen
Gölgen gibi her daim yanında olan
Kör sinek gibi değil ağına düşen
Nasıl teninde öyle etin tırnağın
Her eziyete şevkle göğsünü geren
Vefalı olmalı gökte ay ile güneşin
Üşürken güneş olmalı ısındığın
Yanarken ihtişamı buz dağı olan
Korkarken gölgesine hep sığındığın
Ellerinde her derdine dermanı olan
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Ana kucağıyla aşkı aynı olan
Üzerinde bir melek gibi titreyen
Ağlarken onunla dillenebildiğin
24 Aralık 2003
Şair : Yavuz KORKMAZ (TuTKu)
KARMA ŞİİRLER
Aşığın Destanı
Bir kız bilirim güneşten saklı saçları
Her sabah her sabah
Takılr bakışlarım rüzgarına
Peygamber çiçeği gibi açar
Baştan başa dolar kokusu sokağa
Efsunlu bir alev gibi sarmış içimi
Gönül mabedinde tütsülenir ruhum
Çaresiz ağına düşmüşüm bir kere
Gönül mabedini bekleyen bir kulum
Bu bir aşk değil beladır haktan
Düşerse aklıma gecenin bir yerinde
Hayali donar kalır usumda
Titrer durur bütün azalarım
Sabah olur saat yedi otuz
Doğar sokağın başına sanki zöhre yıldızı
Aşığın destanına sığmaz edaları nazları
Kalbimin ucunda nefesim sabrım son hadde
Aşkın bu sahanesinde ölüm haktır ki hak
Şah İsmail Ateş
KARMA ŞİİRLER
Ayrılığın Sahnesi
Dilime ayrılığı sürdün giderken
Lezzeti kalmadı beraber geçirdiğimiz günlerin
Tatlı dokunuyor diye mi miras kaldı
Bana sadece hüzünlerin
Neydi ki senin derdin
Eskiden tutup elimi
Seni çok seviyorum derdin
Şimdi sebepsiz bir ayrılığa kılıf arıyorsun
Zor olacak biliyorsun demi
Kalpler bir kez kırılırsa randıman vermez
Aşk denen gemi.
Sığ sulardan okyanuslara açılamazsın
Yine de istersen git
Beddua etmek yakışı kalmaz
İki medeni insana
Dualarımla ile git sevdiğim
İnsanı unutmaya mahkum etmek
Aşka dair hislerini öldürüyor
İnşallah bu kadar zor olmaz ateşle im
ADEM ÖRGÜN....
KARMA ŞİİRLER
