Gül şükreder,
Hoş kokusuyla;
Kuş zikreder,
Seher vuruşuyla;
Hakk deyip uçuşuyla.
Arı ibadettedir,
Şifalı bal dokuyuşuyla.
Rüzgarlar tesbihtedir,
Hû okuyuşuyla.
Anladım ki ey nefsim!
Tek nankör benim,
En cahil benim,
Sarhoş gafil benim,
Ne olur bu hâlim?
Uyandır yâ Rabbim!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey nefsim!
Aç gözünü, olma kör!
Sanat mûcizelerini gör,
Bak, üzüm asmasının yaprağındaki nakşa,
Tesâdüfî olması mümkün mü hâşâ?
Ey nefsim!
Aç kulağını olma sağır,
Duy, mahlûkat zikrediyor ağır ağır,
Bak, Hakk diyen şu kuşa,
Hiçbir zikir gitmez boşa.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Uhud Savaşı…
Ve savaşın en kızgın anı,
Bedir’den sonra ikinci bir mağlubiyeti tadan müşrikler,
Gerisin geri kaçmakta idiler.
Fakat bu henüz kesin bir zafer değildi;
Dönemeyecekleri bir noktaya dek,
Müşriklerin takibi, savaşın gereğiydi.
Müslümanlar bir an bunu unuttular,
Ganimet toplamaya koyuldular,
Ve Ayneyn tepesindeki okçular,
Ne olursa olsun mevzilerini terk etmemesi gereken o okçular…
Savaşı kazandık diye heyecana tutuldular,
Verilen emri nisyan ile ganimete koştular.
Derken savaşın seyri değişti,
Güzide sahabe Mus’ab bin Umeyr şehadete erişti.
Meşhurdu onun Resûlullah’a benzerliği.
Onu şehit eden zannetti ki o Resûlullah idi;
Çıktı müşriğin biri dağ başına,
Muhammed öldürüldü diye başladı haykırışa.
Bunu duyan sahabeler düştü telaşa;
Resûlullah öldüyse,
Savaşmanın ne anlamı var?
Akıllarda şimdi bu düşünce var.
Ve savaşın seyrini değiştiren sahabe…
İşte Enes bin Nadr!
Atıldı savaş meydanına,
Haykırdı doya doya:
‘‘Öldüyse Resûlullah,
Bakidir Rabbimiz Allah!
O öldürüldüyse ne anlamı var yaşamanın?
Haydi onun şehit olduğu dava uğruna çarpışalım!
Ve biz de onun gibi şehit olalım!’’
Onun bu haykırışı,
Oldu mü’minlerin yeniden canlanışı.
Enes bin Nadr denize dalar gibi daldı,
Müşriklerin tam ortasına,
Kanının son damlasına dek çarpışmada kaldı,
Seksen kılıç ve mızrak darbesi aldı.
Savaş sonunda şehitlere bakıldı,
Enes’in kim olduğu anlaşılmadı.
Onu ancak kız kardeşi Rubeyyi
Parmağındaki bir işarete bakarak tanıdı.
Bu yüce kahramanı Kur’an övgüyle anlattı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Çok kandıran,
Hep aldatan,
Dünya yalan,
Var mı alan?
Geçer zaman,
Deme aman!
Olma pişman,
Oku Kur’an!
Hakk’a adan,
Sen O’nu an!
Şeref İslâm,
Ümit iman,
Aşk budur inan.
Bil ki bir an,
Ömür bu an,
Zıddı yalan,
Zıddı yalan.
Dolam dolam,
Kalbi sokan,
Yalan yılan,
Olur ayan.
Kebairdir bu uyan!
Kalbi kıran,
Kâbe yıkan.
Bizi duyan,
Hakk’a dayan!
Yûnus kokan aşka uyan!
Özünle yan,
Sözünle an,
O’na dayan,
Aşka uyan!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN