İş yerimiz küçüktü usta, patron, çıraklar,
Şahsım dahi çalışır on beş saat kadar…
Tabi ki biz çırağız ustanın yanındayız,
Garsonlar patronlar var ne derlerse yaparız…
Dedik, iştah kesildi hep aynı yemeklerden,
Bezelye pişirelim hem onu özlemişken…
Dedi, pişirmeliyiz çoktandır yemiyoruz,
Elemanlar doymalı, hemen pişiriyoruz…
Yemek hazırlanırken misafirimiz geldi,
Çok uzaktan tanıdık bizi ziyaret etti…
Dedik, yemek yiyoruz açsanız buyurun,
Dedi, hem de ne açım bize de bir kap koyun…
Adam memnun ayrıldı bezelye yemeğiyle,
Kereste patronuydu ayrıldı temenniyle…
Aradan beş ay geçti dedik, ne pişirelim?
Elemanlar acıkmış menü düzenleyelim…
Bezelye olsun, dedik kararımız kesindi,
Baktık yine misafir aynı esnaf denk geldi…
Hemen içeri aldık yemek yiyoruz, dedik,
Koyduk bir tabak yemek afiyetle yedirdik…
Aradan zaman geçti dedik, olsun bezelye,
Yine aynı misafir geldi yemek yemeye…
Dedik, olmaz buyurun yemek üstünesiniz,
Dedi, bıkmaz mısınız hep bezelye yersiniz…
Dedik, bu tevafuktur sizlere denk geliyor,
Yılda iki kez belki bezelye az yeniyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK