Vapurlar
Vapurlar yanaştı iskeleye.
İnsanlar pür telaş.
Deniz köpük köpük şampanya.
Dalgalar okşuyor gemiyi...
Martılar etrafta.
İnsanlar simit atıyor.
İlerliyor vapurlar.
Tam yol tornistan...
Karşı kıyıdan, bu yakaya.
Bağlıyor sevdaları.
Ben kıyıda yalnız...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Pişmanlık
Geçmişteki, o pişmanlıklarımla yüzleşiyorum.
Neden? bunları yaşadığımızı, sorguluyorum.
haklısın, geçmişte birçok hatalar yaptım belkide
Kaybolup gittik, nedensizce bu bitmez çelişkide
Şimdi pişman, benle af isteyen bu yorgun yürek
İçimde maziden kalan hislerim, bitap ve ürkek.
Yalnızlığım ve ben sevgili olduk, seni anıyoruz.
Birbirimize sıkıca sarılıp, hep ağlıyoruz.
Affet birtanem, bu adam yürekli ve sana mahkum.
Bağışla can tanem, bu aşk sürekli ve sana mecnun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Siyah Beyaz İstanbul
Bir vapurun güvertesinde.
Siyah beyaz bir akşamüstü.
Yalnızlığım, ben ve martılar.
Kulaklarını çınlatıyoruz sevgilim.
Martı çığlıkları, benim sessizliğime tercüman.
Dalgalar, yaralı yüreğimi okşuyor.
Rüzgar saçlarımı...
Sen ise, bir boşluk yarattın içimde.
Bir puzzle' ın kayıp parçasını arar gibi,
Kayıp parçamı arıyorum.
Sen sevgilim...
Kayıp bir, İstanbul akşamında,
Kayıp bir şehrin, kayıp bir aşkında...
Issız, sessiz, çıkmaz sokağında...
Aşk-ı İstanbul'da...
Ben ise, siyah beyaz fotoğrafta, bir figürüm..
Sonsuzluğa, dalıp giden...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yokmu Hakim
Kimisi bal ve süt ile.
Kimi kuru ekmek ile.
Geçirir günleri böyle.
Hayat adaletsiz, hani hakim?
Kimisi zengin olur baya.
Kimi yürür, çarıkla yaya.
Parası olan, gider aya.
Hayat adaletsiz, hani hakim?
Kimi giyer, gran tuvalet.
Kimi dolaşır, yırtık atlet.
Kim bu düzeni sağlayan, kim ?
Hayat adaletsiz, hani hakim ?
Kimi, işi yoktur gitmeye.
Kimisi yer, sever yatmayı.
Kimi hasta, bulamaz hekim.
Hayat adaletsiz, hani hakim ?
Mesut Yüksel.
Mesut YÜKSEL
