Yıldız kayarken tuttuğum dileksin
Dualarıma dokunan meleksin
Gördükçe göresim geliyor seni
Görmeyince ölesim
Gözlerinin içinde buldum
Mutluluğu
Sanma ki kalemde marifet
Gülüşlerin yazdırıyor şiiri
Ve gözlerinle anlamlı şarkılar
Ve İstanbul'u sevme sebebim sensin
Gözlerinin sahili yok mu
Boğuyor her bakışın beni
Çırpınıyorum, duruyorum
Mülteci oluyorum
Vuruyorum kıyıya
Oysaki yaşamak istiyorum aşkı
Seninle, durmadan,
Kıyıya vurmadan
Sol tarafımdaki ağırlık
Dengemi kaybettiriyor
Dengesizim, dengesizinim
Bütün insanları sevmek isterdim oysa
Sevmeye senden başlamasaydım
Sarılıp da hiç bırakmak istemediğimsin
Sevince kaybedenlerden olmak istemiyorum
Kaybedince sevenlerden asla
İçimden uğurlayamayacağım gidenim olmamalısın
Anlatmaya çalıştıkça
Tekrar aşık olamak istediğim olmalısın
Kimse değmesin gözlerimize
Var mısın benimle aşka.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
BİLİYORUM GELMEYECEKSİN
Ey ömrümsün dediğim
Ey mavinin en güzel tonu
Sevdasıyla yandığım
Sabah çiyim
Gözlerimin nemi
Bakışıyla boğulduğum
Kokusuyla mest olduğum
Bilmiyorsun bekliyorum
Biliyorum, gelmeyeceksin
Sokaklar zifir karanlık
Üç beş kedi
Bir baykuş köşedeki incir ağacında
Ve bu şehir, yine sessiz
Ve ben gırtlağıma kadar özlemindeyim.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Aşkınla yanmış kalbim
Olmuş kor
Derinde, en derinde
En derin yerinde
Aşkı teninde
Tattım, tatlım
Mavinin her tonunda
Sevdim
Sesinle beslenmiş
Fırtınamsı esinti
Çok benziyor nefesinin rengine
Tenin beyaz
Beyaz bir gece
Ayaz mı ayaz
Göz kırparak
Gözlerinin kahverengisine
Kararıp solmak üzere
Aşkınla yanmış kalbim
Olmuş kor
Gecenin ıssızlığında
Sensiz dolaşmak
Ne de zor.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Ben demeyi sevmem
Dağlarda rüzgarın ıslığıyım
Anla, hisse çıkar
Kimse bilmez beni
Bıyıklarımda yayla kokusu
İçimde yaşama korkusu
Beyaz güvercinin döşü yüreğim
Omuzlarımda dağlar var
Ulu orta sövdüğümden beri
Şiirlerim isyan yüklü
Kadere sitem ederim
Böyle geldim, böyle giderim
Bir gün isyan etmedim
Aylardır erimeyen karlara
Gelmek bilmeyen baharlara
Çıkasım var dağlara
Aşağı doğru diz çökeyim
Dertlerimi dökeyim
Diyorum, sonra gülüyorum
Aklımı seveyim
Mutlu etmez bir gülüş
Mutluluklar oldu düş
Anlamadım bu ne iş
Gideyim gideyim
Son kez bakıp bu şehre
Anılarımı doldurup sandıklara
Kör kuyulara
Dönmeyeyim bir daha
Gece dolusu belkiler
Olmadı yine sabah
Umut işte
Bıyıklarımda yayla kokusu
İçimde yaşama korkusu.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA