Yaşadın belki, gerçek yalan.
Kimmiş ki, bu dünyada kalan.
Yalnız, gözün, gördüğü değil.
Nefistir, seni senden alan.
Belki, sınırsız zevkler tattın.
Yada aklı, mizanda tarttın.
Dengeyle, yaşarsan burada.
Eksilmeden, sen yine arttın.
İyilikmiş, hep baki olan.
Bilgelikmiş, tek akil olan.
Sonsuza kadar, kim yaşamış?
Anılarmış, akılda kalan.
İsmini, hatırlayan yoksa.
Geçmemiş olursun, dünyadan.
Seni ananlar, burda çoksa.
Uyanmış olursun, bu rüyadan.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hak teslim edilmezse.
Yüceler olurlar cüce.
Haksız makam verilirse.
Cüceler olurlar yüce.
Titiz ol, olma geçici.
İyiler oldu, yapıcı.
Neden böyle olduk ki biz?
Paraya, pula tapıcı.
Hak varsa, bak adalet var.
Hukuk yoksa, dalalet var.
Tembel varsa, atalet var.
Bilgi yoksa, cehalet var.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bak, sevdanın arefesindeyim.
Tutsak bir kuşun, kafesindeyim.
Dil lâl, yürek yanık, gözler ama.
Aşkın, derin meselesindeyim.
Sevdimmi, hep güzel seveceksin.
Aşktan kaçanı, def edeceksin.
Bu, karşılıklı olursa güzel.
Yoksa hep, acılar çekeceksin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir yar isterim, sözüne hâkim.
Bir aşk isterim ki; sessiz, sakin.
Dertliyim, devamı arıyorum.
Sen ol, yaralı kalbime, hekim.
Bir yar isterim, hep güzel bakan.
Bir can isterim, gönlümü yakan.
Arar dururum, seni yıllardır.
Özlemdir bu, gözümden akan.
Sen neredesin, sevgili meçhul?
Çıkmadın karşıma, aşk hep meşgul.
Binde bir ihtimal, aşık olmak.
Bu yüreğin bak, faili meçhul.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL