Unutma, hayatından bir bir
Yüreği yetmeyenler çıkacak, dedi Şair
Bakmaya bile kıyamadıkların vesair
Dünyanın kuralı bu
Yaşanacak hayata dair
Vesaire vesair
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Şayet seni sevdiğimi bilseler
Sokak ortasında tutarlar taşa
Seni de yakarlar gülüm beni de
Allah böyle bir aşk vermesin başa.
Bu yaşta kudurmuş, azmışlar derler
Aşkın yaşı yoktur bunu bilmezler
Sevenlerin kaderi be; gülmezler
Alında yazılan gelirmiş başa.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
SORMA KELEBEK
Sorma be canım kelebek
Güzel olmak yetmiyormuş
Çekiyorum öbek öbek
Dünya derdi bitmiyormuş.
Gam çekmezdim dalaşsam da
İtten dağları aşsam da
Ben çalıyı dolaşsam da
Bela baştan gitmiyormuş.
Nerden böyle, söyle nerden?
Sen de uzak dur ha şerden
Ateş olmayan bir yerden
Asla duman tütmüyormuş.
Anlatmadın sormayalı
İnsanları dünya malı
Otomobil, yazlık, yalı
Asla mutlu etmiyormuş.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu'nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.
Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.
Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.
Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.
Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.
Yattığımda şükrederdim Allah'a;
Anadolu'nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum;aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.
Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.
Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.
Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.
Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA