Ya Dost Yavaş Yavaş
Gördüm ki değişmiş, toprağın çehresi!
Şafaktan kesilmiş, bülbülün sesi.
Benim köyüm değil, burası neresi?
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Zoruma gider, böyle yaşamak:
***Bende ki kadere, şu şansa bak!
***Gönülden düşmüş, gözden ırak;
***Yakıyor tenimi, kor yavaş-yavaş.
Hasretinden gönül, deli divane:
Yıkılmış evleri, hepsi bir virane.
Ölüm insan için, yoluk da bahane;
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Evliya,embiya, çözüm bulamamış:
***Sığınacak bir dam, bir ev kalmamış.
***Bu diyarda sanki hiç yaşanmamış;
***Kapatmış mezarları, ot yavaş-yavaş.
Ne gelen var, ne de giden yolundan!
Yıkılmış çeşmeler, için yok suyundan.
İnsan vaz geçer mi, böyle yurdundan?
Kurumuş ağaçlar, dost yavaş-yavaş.
***Kul Okyay'ım, tutmaz oldu dizlerim!
***Ağlayı-ağlayı bir nefes, arar gözlerim:
***Kimsenin gücüne, gitmesin sözlerim;
***Bu diyar bize olmuş, el yavaş-yavaş.
Hanifi OKYAY 10.08.2020 / 11:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Suç
Aklım ermedi, şu dünyanın işine!
Görsem de suç görmesem de.
İnsanın doğası, sevmek değil mi?
Ben sevsem de suç, sevmesem de.
Ayları yıllara ekleyip durdum.
Yıllarca yolunu bekleyip durdum.
Hasret ateşi ile yanıp kavruldum;
Özlesem de suç, özlemesem de.
Duydum ki! O yarin gönlü hoş değil!
Anladım ki! Artık gönlü boş değil.
Bana verdiği söz, yerinde değil;
Beklesem de suç, beklemesem de.
Kul Okyay bunca yıl, boşuna yanmış.
Bir sahte sevgiye, inanıp kanmış.
Her kul kendi aleminde yaşarmış;
İnansam da suç inanmasam da.
Hanifi OKYAY 04.04.2019 / 11:30
Hanifi OKYAY
Bu Sene
Yüzümde ki tebessüm ile içim-içime sığmıyor;
Mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
''Gribin hevesi kursağında kalır'' derler ama;
Kim bilir rüzgar’lar yön değiştirir bu sene.
Hayata ümit ile tutundum birinci ayın birinde!
Öyle ya güneş hala doğuyor benim üstüm de.
Ne kazandım bunca yıl kadere küstüm de;
Mutlaka ama mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
Hep ''ümit fukaranın ekmeğidir'' dediler;
Ama ümit verenler hiç ekmek vermediler.
Belki de kaderi yazan kalemi hiç düşünemediler!
Belki o kalem bana bir şeyler yazmıştır bu sene.
Gözün yükseklerde değil, öyle havada uçmuyorum.
Ayaklarım yere basıyor, kim olduğumu biliyorum.
Ben ne istersem yalnızca Allah'tan diliyorum.
Bekliyorum bir şeyler olacak bu sene.
Belki kör talih gelip kapımı çalacak!
Belki de kim bilir toto-moto birşeyler vuracak.
Belki de Rahman yürü ya kulum deyip koşturacak;
Ama mutlaka-mutlaka bir şey olacak bu sene.
Kul okyay bilerek haddini hiç aşmadı,
Ne yanlışa saptı, bir de harama el uzattı.
Mülk'ün sahibinin Allah olduğunu da unutmadı;
Malik-el Mülk'ün vereceğini biliyor bu sene.
Hanifi okyay
10,04,2017 11:30
Hanifi OKYAY
Ezelden Ahire
(Bozlak ,Abdal ayağı)
Gönül bağlarında da, bir suna gezer!
Tarayıp zülfünü de, gerdana döker. (vay döker)
Gönül yar aşkına da, her cefayı çeker;
Aşık olana da, bu gam yetmez mi?
Vay zalım, muhanet, yetmez mi? (vay vay)
Meftun eyledi beni de, tatlı diliynen!
Sırma saçları da, beyaz teniynen. (vay teniynen)
Ezelden ahire kadar, gider beniynen;
Gönülden sevene de, bu aşk yetmez mi?
Vay zalım, muhanet, yetmez mi? (vay vay)
Yar olmadan gönül bağına har gelir!
Düşer ayrılık ateş de, yüreğe kor gelir.(vay kor gelir)
Yalan dünya da, kul Okyaya dar gelir;
Aşık olana da, bu gam yetmez mi?
Ölürüm, vay zalım, yetmez mı? (Vay vay)
Hanifi OKYAY 28,09,2008 / 14:10
BESTELENDİ;
SÖZ,BESTE:Hanifi okyay
MÜZİK: Şevki okyay
Hanifi OKYAY
