Ya Dost Yavaş Yavaş
Gördüm ki değişmiş, toprağın çehresi!
Şafaktan kesilmiş, bülbülün sesi.
Benim köyüm değil, burası neresi?
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Zoruma gider, böyle yaşamak:
***Bende ki kadere, şu şansa bak!
***Gönülden düşmüş, gözden ırak;
***Yakıyor tenimi, kor yavaş-yavaş.
Hasretinden gönül, deli divane:
Yıkılmış evleri, hepsi bir virane.
Ölüm insan için, yoluk da bahane;
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Evliya,embiya, çözüm bulamamış:
***Sığınacak bir dam, bir ev kalmamış.
***Bu diyarda sanki hiç yaşanmamış;
***Kapatmış mezarları, ot yavaş-yavaş.
Ne gelen var, ne de giden yolundan!
Yıkılmış çeşmeler, için yok suyundan.
İnsan vaz geçer mi, böyle yurdundan?
Kurumuş ağaçlar, dost yavaş-yavaş.
***Kul Okyay'ım, tutmaz oldu dizlerim!
***Ağlayı-ağlayı bir nefes, arar gözlerim:
***Kimsenin gücüne, gitmesin sözlerim;
***Bu diyar bize olmuş, el yavaş-yavaş.
Hanifi OKYAY 10.08.2020 / 11:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir Tanem Sana Emanet
Vakit tamam oldu artık, bir tanem!
Gidiyorum, sessizce bu alemden.
Boşuna dökme, benim için gözyaşlarını;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Ben seninle tattım, dünyanın tadını!
Ben seninle anladım, hayatın anlamını:
Al sende kalsın, benden bütün anılarımı;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Helal olsun benden sana, hakkım var ise.
Bazen uğra kabrime, eğer hatırım kalır ise:
Seni nasıl sevdiğimi, bilmesin hiç kimse;
Bütün duygularım, bir tanem sana emanet.
İstemem ardımdan, feryat-figan etmeni!
Tek dileğim kalbinden, silip atma beni!
Kul okyay da sevmişti, bilirsin ki seni;
Bütün sevgilerim, bir tanem sana emanet.
Hanifi OKYAY 11,07,2010 / 23:00
Hanifi OKYAY
Ben Korkarım Hep
Ta öteden beridir söylerim ya hep,
ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Onun ne sağı bellidir ne de solu;
Dili sivridir hep konuşur boş ve dolu.
Doluyu alıp atamazsınız bir yere boşu!
Onda edep olmaz, hayya olmaz!
Sözünde incelik ve zerafeti kalmaz;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Çoğu kez bilmez ne söylediğini,
zaten aklı da onaylamaz çoğu dediğini.
Akıllı sanır da bükülmez bilir bilegiği;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Haram yer de kul hakkını hiç bilmez,
sözlerinin nereye varacağını düşünemez.
Dün dediğini bu gün duymaz- görmez;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Takar toplumu ardına sürükler mecule,
mutlaka planı vardır kafadaki şetdanı ile.
Her hareketi çıkar içindir yada bir hile!
Ben korkarum ALLAH'tan korkmayandan.
Kibirli gezer sanırsınız mülk'ün sahibi,
neden ise hep ona kalır kazanın dibi.
Ya arkasına takılıp da gidenlere ne demeli;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Ardındakiler sanki kendisini İLAH sanır,
ben aldatılmadım diyenler hep aldanır.
Dünya yalnızca edrafında dönüyor sanır!
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Hayyası yok ise çatlamıştır ar damarı,
toplamıştır eline sürüsünde ki bütün yuları.
Kul Okyay kör değil görür içinde iyi olanları;
Yine de korkarım ben ALLAH'tan korkmayandan.
Hanifi OKYAY 11,04,2017 /10:00
Hanifi OKYAY
Turnam Yare Söyleyin
Turnam selam söyleyin, o nazlı yare!
Gayri bu hasretten, yorulmuş deyin.
Tükenmiş umutları da, biçare kalmış;
Hasret ateşiyle de, kavrulmuş deyin.
Görmüyor gözleri kendi önünü!
Kaybetmiş sahrada, naçar yönünü.
Yetmez mi? Bıraksın artık nefret dilini;
Sözlerin kurşun gibi, vurmuş deyin.
Yıllarca beklerken kayıp olmuş neşesi!
Ne derdi bitiyor, ne bir gün çilesi:
Bu dünyada kalmamış hiç hevesi;
Meyve veren dalları, kurumuş deyin.
Hanifi OKYAY 18.01.2017 / 14:15
Hanifi OKYAY
