Ya Erken Gelse Ölüm
Herkesin unutamayacağı bir tarih mutlaka vardır
Benimki de var ölümün acısını yüreğimde hissettiğim gün ve ölümle tanıştığım an
Ben ölümün bu kadar acı verdiğini bilemezdim
Ölümü duymuştum ama yaşamamıştım ta ki sen bizi terk edene dek
Hiç bitmeyen gözyaşı hiç dinmeyen acı hiç bitmeyen özleme duygusu
Yokluğunu kabul etmek en kötüsü de vardı ama şimdi yok diyebilmek çok zormuş
Ne büyük ne tarifsiz bir acıymış seni toprağa gömmek
Meğer ölüm dedikleri sürekli onunla geçirdiğin anları hatırlamak
Gözünün önüne getirmek rüyada görebilme umuduyla uyumakmış
ne zormuş ne acıymış be
Bu acıyı bana sen yaşattın varlığıyla bana güç veren insan
bana zararı dokunmayan insan güler yüzlü misafirperver nasihatkar
büyüklüğünün Hakkını veren toparlayan
Birlik beraberlik içinde Yaşamak isteyen
kalbinde Kin nefret barındırmayan
Kıskançlık nedir bilmeyen
Gönlü zengin dedikodudan nefret eden temizliği seven
Sohbetten hoşlanan tatlı iyi huylu yaşlı bi adamdın sen
Her şeyi bilen anlayan
taşı kuralına göre oynayan
akıllı Bi adamdın seni sevdim
Halada seviyorum Diliyorum ki RABBİM de Seni sevmiştir ben senden Razıydım
dilerim RABBİM De senden razıdır
Sen bir avuç toprağın İçindesin biz öyle Görüyoruz dilerim RABBİM O bir avuç toprağı sana Cennet bahçelerinden bir Bahçe eylesin günahlarını Af yüzünü ak eylesin içtiğin Su Kevser komşun MUHAMMED MUSTAFA svs olsun
MUHAMMED MUSTAFA s.v.s. sancağının altında Beklemeni diliyorum RABBİMDEN senin yerin iyi Olsun ben seni özlemeye Razıyım güzel insan sen Rahat uyu RABBİM e Emanet ol seni yürekten Seven gelinin yani senin Deyiminle kızın
Ölüm varken dünyada Kısıtlıyken nefesimiz Kıymetini bilelim Üzmeyelim sevdiklerimizi Sevgiye geç kalmak ölüme erken gitmektir
Kerem SAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Babam Ve Ölüm
Bir adam tanıyorum Babasını kendi elleriyle Gömdü toprağa yaşarken Gözlerinin içine bakardı Yaşlıdır üzülmesin diye
Kırılmasın derdi çok Severdi toz kondurmazdı Babasına ölüm gelince Başa ne çare kendi elleri ile Koydu toza toprağa ah ah
Yandı içi ağladı ama ne Fayda ölmüştü babası Koymalıydı mezara kendi Elleri ile ağlaya ağlaya örtü Babasını örtü toprakla
Yandı yüreği ağladı gözleri Ağladı ama ne çare ölüm Son nokta yine bi tesseli Hastaydı yaşlıydı torunları Evlilik çağında gelmişti Göreceği herşeyi görmüştü
O kadar zordu ki avutmak
Kendini ağlamamak şimdi
Düşünüyorum da o sadece Yaşlı babasını gömdü
Toprağa kendi elleri ile
Ya evladını gömenler Geleceği olan umutları Hayalleri olan gencecik Evladını gömenler ah ah
İnsan dayanırmı bu acıya
KEREM SAL
Kerem SAL
Seni̇ Sevmek
hani bana demiştin ya AŞKIM
benimle aşkın yolu dikenlidir kırılırsın incinirsin hayat zordur yorulursun diye
hani bende sana demiştimki
seni sevmenin bedeli dikenli tel gibi kanatsa da ellerimi
ellerimden tutan sen olacaksan razıyım
yanımda duracaksan razıyım
hatırlar mısın AŞKIM
o zamanlar dinlediğim bir şarkı vardı beni alıp götüren uzaklara bazen ağlatıyordu içten içe
bir çocuk gibi delice silerken göz yaşlarımı düşünüyordum hangi sözü bastırılmış duygularımı tetikledi
hangi sözü beni derinden etkiledi
yoksa şarkı bahanemiydi gözlerimden firar eden yaşlara yoksa ellermi kanatmış mıydı seni sevmenin bedeli
seni sevmenin bedeli bizi yordu ESMERİM
eşim ALİ SAL seni seviyorum aile şiirleri YAZAR KEREM SAL
Kerem SAL
Hayat Gelsin
Gel hayat gel üstüme üstüme
freni patlamışçasına gel
dokunmadan sevdiklerime
en çirkin yüzünle gel
en acı çığlığınla
karanlık gecelerinle
buz tutmuş kışlarınla gel
çıldırmış yağmurlarınla
farketmez benim için
sabretmeyi öğereneli çok oldu
Gel hayat gel
freni patlamışçasına gel
Üstüme üstüme
İster acıt beni istersen ez
Unut beni yine ağlat farketmez güçlüyüm ben
Yenilmem sana hayat
canım yanarken gülmeyi öğreneli çok oldu
Kerem sal
Kerem SAL
