Issız bir ormanlıkta keşifler yapıyordu,
Adam bilim adamı domuzu seviyordu…
Tüylerini okşadı karnını da kaşıdı,
Merhametli biriydi domuz ondan kaçmadı…
Domuzlar da ümmettir Rab vermiş canlarını,
İş, katletmek değildi Rab hayvanlarını…
Doğa dostu sabunla ardından nehre girdi,
Timsaha rastladı ona zarar vermedi…
Tam bir doğa dostuydu ormanların içinde,
Emin ve güvenilirdi temiz düşüncede…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Attığın Maytaplar Tabiatı Ürkütüyor
Attığın maytaplardan, canlı cansız titriyor,
Ettiğin bir tür zulüm, herkes ürküp kaçıyor…
Sen doğa düşünmezsin, kuşlar şok geçiriyor,
Kısırlaşanlar varken bazıları ölüyor…
Katlettiğin tabiat, dönülmez bir facia,
Lüzumsuz her israfın sebep olur acıya…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ömrümüz Özür Dilemekle Geçiyor
Çevremin hassaslığı bağışlamaz durumda,
Küsenler çok oluyor olur olmaz her anda…
Suçlarımız ki basit fazla samimi olmak,
Mütevazı bir hâlle fakir sefil yaşamak…
Laf da veremiyoruz burunlar çok yüksekte,
Daima yenileniz şahsımız ezilmekte…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Evvelden Bankacılar Çay Ismarlarlardı
Değerimiz mi yok da şimdi çok şey değişti
Hoş geldinler kalmadı bankacılar gençleşti…
Ne çay ne de ayran var ne de söyleyen kişi,
Üstümüze yürürler anlamasak bir işi…
Adeta hastane burunlar hep yüksekte,
Umurlarında değil gitsek de gitmesek de…
Batmalar mı kalmadı da ikramlar azaldı,
Ne çay ne de ayran ısmarlayan kalmadı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK