Ona oyun yaparken annesini kaybetmiş,
Belki de taşınırken oyun diye gizlenmiş…
Anneyse ayrılmış bir daha da dönememiş,
Yavru aç ve çaresiz annesini beklemiş…
Baktık, miyavlıyordu dedik, almak lazımdır,
Eve yaklaşmıyordu dedik, alışmalıdır…
Uzakta dahi olsa ona gıdalar verdik,
Süt, su ve mamasını sürekli servis ettik…
Bu şekil alışacak biraz toplanacaktı,
Ev içine dalacak ve yakalanacaktı…
Sonunda yakaladık evin içine aldık,
İçinde nimetlerle odayı hazırladık…
Hiç ürkütmeden sevdik huzurlu ortamında,
Dayalı ve döşeli kocaman bir odada…
Ciğer süt ve peynirle tıka basa doyurduk,
Yanında mama ile menüler oluşturduk…
Ardından kedilerle samimiyet kurdurduk,
Tozzaklı emzirince bir anne oluşturduk…
Bu tamamen hakikat tamamıyla gerçektir,
Şimdi oynar ve durur ki rıza gerektirir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Keşfettiklerimizle Avunuyoruz Ama
Çok şey var ki hep Rab'bin hep Rab'bin gerçekleri,
Hakikatler de dâhil her şey Rab eserleri...
Bizse avunuyoruz ilkelliklerimizle,
Rab varlığından kaçıp, reddettiklerimizle...
Avun avunmasına ya Rab'bi de hatırla,
Biraz merhametli ol yürüme gururunla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İnsanlık Neden Kargaşadan Yana?
Hiç mi düzelmeyecek batıl tavırlarımız?
Artan kusurlarımız tükenmez suçlarımız...
Genler mi çok karışık kromozomlarımız mı?
Kusur varsa nerede suçlu ruhlarımız mı?
Hep kargaşa ve savaş biz bunlardan bıkmışız,
Bazen uzaklaşmış bazen de yakınlaşmışız...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedi sesleri gelir,
Demek besleyenler var,
Dev binalar içinde,
Merhametliler de var...
Herkes merhametlidir,
Bunu inkâr edemem,
Bir zorluğu kastettim,
Bunu tarif edemem...
Koskocaman bir bina,
Elli dairesi var,
Biri itiraz etse,
Büyük bir sorunun var...
Herkes barınabilir,
Kedi barındırmazlar,
Sen barındırsan bile,
Zorlanır bu hayvanlar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK