Eğitim Sitesi

Yağmurdan Bir Ev Şiiri

Yağmurdan Bir Ev

Ne zaman bir yağmur yağsa

Zarif adımlarla geçiyorsun

Yüreğimin orta yerinden

Biliyorum,yağmuru sevmiyorsun

Derin bir uykuya dalıyor şehir

Sen kaşlarını çatınca rüzgara

Usulca yıkılıyor etrafımdaki duvarlar

Sular örtüyor acısını yerin

Yağmurdan bir ev kuruyorum saçlarıma

Balkonunda mor sarmaşıklar

Ay doğarken söylenecek serenatı bekler



Ne zaman geçsen yüreğimin kıyısından

Yolunu şaşırıyor bütün gemiler

Yaşamak karaya vuruyor sen susunca

Gözlerinin ışığına koşuyorum

Bir denizcinin fenere koştuğu gibi

Daha ilk adımda sana çıkıyor yolum

Kimsenin bilmediği bir şarkı söylüyorsun

Bir yağmur atlası geçiyor içimden

Anlıyorum ki meczup bir kâşifim yeryüzünde

Her adımda bir güzelliği yaşayan

Ve yaşadıkça kendini bulan

Deniz kabuğu toplayan çocuklar gibi mutlu

Tuvalini lime lime eden Dorian Gray kadar

Çaresiz….

Deniz kabuklarından bir ev kuruyorum o zaman

Bahçesinde binlerce çingülü,hanımeli ve mor leylak

Ve bir şarkı…Sonsuza kadar sürecek bu yağmur.

Ay doğmayacak/Senin aydınlığına emanet yeryüzü.

HİMMET KARATAŞ

KARMA ŞİİRLER Şiirleri

  

cellat çok hoş nedn onu yazdını ztşk edriz beni içten vurdu
mersin

HASAN slm

mehmet aydın gerçekten harika bir şiir gönderen arkadaşa çok teşekkürler.tabiki bu sayfayı hazırlayanlara da teşekkürler

emre alp güzel bir şiir

Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.

Benzer KARMA ŞİİRLER Şiirleri:

Beddua

Sönsün gözlerinin rengi
Bir gecenin köründe git.
Ya verem ol ya frengi
Bir doktorun elinde git.

Ne ayak kalsın ne de kol
Çöle gitsin tuttuğun yol
Elsiz ayaksız yılan ol
Taşlı yolda süründe git.

Hasta yat olmasın gören
Hiç bir gün bitmesin çilen
İlk önce sen ol da ölen
Mahşerine vaktinde git.

Ömer ACAR

KARMA ŞİİRLER

Yürekten Sevdiği Olmalı İnsanın

Yürekten sevdiği olmalı insanın

Gönlünün nazıyla oynaşmayı bilen

Benzerinde sırf peşin sıra gölgenin

En mahrem sırlarını sen gibi bilen



Acısını duymalı tenindeki dikenin

Bakışındaki sırrı görünce bilen

Heybeti gün be gün artan aşkının

Ateşine su gibi ferahlık veren



Seyrine dalınca telaşlı yaşamın

Geçen vakte inat yaşamayı bilen

Kefili olmalı en dev günahının

Sırtlanıp ölüme göz kırpmadan giden



Yüreği yüreğinin nabzını tetikleyen

Uğrunda her bir yola başını koyan

Adını duyunca eli ayağı titreyen

Gölgen gibi her daim yanında olan



Kör sinek gibi değil ağına düşen

Nasıl teninde öyle etin tırnağın

Her eziyete şevkle göğsünü geren

Vefalı olmalı gökte ay ile güneşin



Üşürken güneş olmalı ısındığın

Yanarken ihtişamı buz dağı olan

Korkarken gölgesine hep sığındığın

Ellerinde her derdine dermanı olan



Yürekten sevdiği olmalı insanın

Ana kucağıyla aşkı aynı olan

Üzerinde bir melek gibi titreyen

Ağlarken onunla dillenebildiğin



24 Aralık 2003

Şair : Yavuz KORKMAZ (TuTKu)

KARMA ŞİİRLER

Sessizliğim İçinde

her doğan güneş,

seni hatırlatır bana çünkü sen benim ışığımsın,aydınlatıcımsın

hep seni dşünüyorum,hep seni hayal ediyorum

ama biliyorum ki sen yoksun,

herşey bir hayalden ibaret

seni istiyorum yanımda,

gözlerinin gülüşünü hatırlıyorum

günler,aylar,yıllar

hep böyle geçiyor

anlıyorum hiçbir şey

senin bana baktığın kadar sıcak değil

duygularım seni çağırıyor,

seni düşünüyor biliyorum

ama sen yoksun yine



DAMLA HATİPOĞLU

KARMA ŞİİRLER

Yağmurdan Bir Ev Şiiri