Dertten ve kederden, bak düştüm harap.
Bir zaman, sandım ki, dostummuş şarap.
Günahlar işledim, dedim ki ya rab!
Günahsız bir kulun, değilim ki ben.
Hayata ve herkese, isyan ettim.
Bana yakın olanı, hep terk ettim.
Bu hayatı kendime, zindan ettim.
Hatasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im bu dertler, hep beni mi bulur?
Gülmez ki yüzüm, acep son mu olur?
Bu dertli kulun, ne zaman doğrulur?
Yarasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im, dert de sende, derman da sende.
Kalmadı ki takatim, bu yorgun bedende.
İstesem de, severim, istemesem de.
Vefasız bir kulun, değilim ki ben.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kardeşim, cidden şansa yaşıyoruz.
Her an bir olay, vuku bulabilir.
Kabımıza sığmayıp, taşıyoruz.
Birisi yaralanıp, ölebilir.
Biz hayata, öfkeli bakıyoruz.
Neden ki bu sinir? Hiç bilmiyorum.
Hırstan kendi, kendimizi yiyoruz.
Niçin böyle oluyor? Anlamıyorum.
Şansa yaşıyoruz inan ki şansa.
Sanki sıkıştırıyor, bizi pense.
Önemseyelim, birbirimizi.
Bazısı umursamaz, dünya yansa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her on Kasım'da, sanki bir ülke yıkılır.
Bir ulus, hatırlar liderini, üzülür.
Hemen, yeni bir umut, yeşerir gönülde.
Bir çiçek, açar gibi, sevgi çölünde.
Her on Kasım'da, yükselir, saygı ve minnet.
Ah!, Gelsen, biraz da, seni özlesin, cennet.
Yolun, yolumuzdur, bizler yürüyeceğiz.
Aksini düşünenler, geçirse de cinnet.
Her on Kasım'da, kasımpatılar, hep ölür.
Yeni çiçekler açar, evrilen biçimde.
O sonsuz acımız, yüreklere gömülür.
Yeni neferler çıkar, devrimler içinde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dertler, almış başını gitmiş.
Kederler, sıraya dizilmiş.
Sanki iyi tükenip, bitmiş.
Dermanım hep sensin, ya rabbim!
Elem den, gülmeyi unuttum.
Acıdan, gözlerimi kuruttum.
Rabb'im yüreğimden vuruldum.
İlacım hep sensin, ya rabbim!
Acılar, dermansız bitmiyor.
Çileler, yardımsız geçmiyor.
Bu dünya, dostsuz çekilmiyor.
Dostum sen ol hep ya rabbim!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL