Dertten ve kederden, bak düştüm harap.
Bir zaman, sandım ki, dostummuş şarap.
Günahlar işledim, dedim ki ya rab!
Günahsız bir kulun, değilim ki ben.
Hayata ve herkese, isyan ettim.
Bana yakın olanı, hep terk ettim.
Bu hayatı kendime, zindan ettim.
Hatasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im bu dertler, hep beni mi bulur?
Gülmez ki yüzüm, acep son mu olur?
Bu dertli kulun, ne zaman doğrulur?
Yarasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im, dert de sende, derman da sende.
Kalmadı ki takatim, bu yorgun bedende.
İstesem de, severim, istemesem de.
Vefasız bir kulun, değilim ki ben.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen insan ol, birazcık daha.
Desinler ki, insan bu, aha!
Nasıl, başarılı olursun?
Sanma kolay, yetişir deha.
İster inan, ister inanma.
İnsanın, sabrını sınama.
İyi anılmak, istiyorsan
Benze birazcık, insana.
Kalp kırmak, incitmek kolaydır.
Gerçek insan olmak, olaydır.
Aynaya bak sen, gör kendini.
Aksin, kötülüğe adaydır.
Ego ve kibri, artık bırak.
Bu işlerde, hiç olma çırak.
Üslup ve dil çok önemlidir.
Olma sen, yılan ve çıngırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni gördüm güz güzeli.
Yüzün gördüm yüz güzeli.
Böylesi yoktur ezeli.
Diyarı gezdim gezeli.
Güzün çok yağdı yağmurlar.
Ayağa deydi çamurlar.
Elle yoğurdun hamurlar.
Güz güzeli yüz güzeli.
Ayağında uzun fistan.
Geliyorsun hep Sivas'tan.
Buralısın dört kuşaktan.
Güz güzeli yüz güzeli.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karlar yağıyor, buralara, sevgilim.
Yetmez gibi, yokluğun da, üşütüyor.
Ayaz kesti, burda, oldum, dilim dilim.
Hasret, yolları, gözümde büyütüyor.
Kar bembeyaz, bak, kapladı ortalığı.
Sanki dersin, yalnızlığımın ortağı.
Her yer, beyaz gelinlik gibi, süslendi.
Sanki kurmuş, seni bekliyor otağı.
Buralarda yar, tek, yüreğim üşüyor.
Soğuktan, ayazdan, hep kuşlar göçüyor.
Gözden, ırak olan, gönülden de olur.
Yar, çabuk gel, yoksa bu sevda, geçiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL