Ben yalnız bir kovboyum.
Vestern filmlerinden çıkmışcasına.
Başımda şapkam.
Kirli bir sakal ve ağzımda bir çöp ile
Yaşarım hayatı.
Bazen, bir kasabaya giderim.
Orada, türlü türlü insanlar tanırım.
Atım yok, arabam var.
Gezerim orayı burayı.
Silahım sevgidir benim.
Kurşunlarım ise şiirler.
Şarjörüm dolu, tetikteyim.
Bekliyorum, kararmış yürekleri.
Yok olan vicdanları, vurmak için.
Ben yalnız bir kovboyum.
Tütün sevmem, duman sevmem.
Solurum, tertemiz havayı ciğerlerime.
Kimseyi öldürmem, aksine yaşatırım.
Doğayı, hayvanı severim ben.
Dağ bayır gezerim.
Yazar çizerim.
Ben yalnız bir kovboyum.
Kadri, kıymeti pek bilinmeyen.
Elmas olup, cam zannedilen.
Yalnız bir kovboy...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne kadar ömrün kaldı bilir misin?
Dünyaya sana mı kalır? Emin misin?
O halde neden düşünmezsin bunu?
Gör yaratılmış, bir kul olduğunu.
Sen kibirlenme hiç, boşu boşuna.
Davran her zaman hep, yaşı yaşına.
Can çıkmadan al, aklını başına.
Kimse bakmaz, senin kara kaşına.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bilir misin özgürlük ne demek?
Savaş, acı ve kutsal bir emek
Ataların bu uğurda verdi can
Her yer oldu kıpkırmızı kan
Bu nimeti bedavadan bulduk
Değersizce yaşadık durduk
Acıymış ölümmüş hiç anlamadık
Şimdi ise onu basite indirgedik
Hiç zahmetsiz özgürlük olur mu?
Bunca acının hesabı unutulur mu?
Değerini kaybedince anlarsın.
Hiç esaret altında yaşadın mı?
Özgürlükten değerli bir şey yoktur
Bu uğurda can verenler çoktur
Kabul olmazken kölenin ibadeti
Kurtaracaktır yine tanrının şahadeti
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Eylül geldi, bak havalar soğudu.
İçim sanki, daha da bir, burkuldu.
Biten aşklar, yaprak, yaprak döküldü.
İçimde yaşanan mevsim, son güzdü.
Yapraklar ağaçta, soldu, sarardı.
Aşk acısından, yürekler karardı.
Yara alanlar, mevlaya yakardı.
Sona yaklaşan aşkım, beni üzdü.
İçim bulut bulut, yağacak yağmur.
Ağlasam ortalık olur, sel çamur.
Sanki aşk değil, oyuncak bir hamur.
Ona şekil veren, bu işi çözdü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL