Yalnız Ölmek
Sesler yok oldu,şu lahzanın hakimiyrtine bak
İnsanlar neden etrafımda ölü gibi dolaşıyor
Etrafımda bir sürü cesed,kan kokuyor
Toprağın altından aşk fışkırıyor sanki
Sesler boğuk,çığlık atamıyorum
Ama şikayetçi deyilim halimden
Köpeklerin sesini duyuyorum,ben!
Başımdaki sinekler tanrıya secde ediyor
Kollarım dışarıda
Ne garip bir yer burası
İki yanımdan bastırıyorlar
Kimsenin aklında deyilim sanki
Yine yalnızım,ışıklar bile aydınlatmıyor
Rüzgar sadece aklıma sirayet ediyor
Bedenim kuru,aşkım kan ağlıyor
Sanki yağmur benim için yağmıyor artık
Şaekıları hissetmiyorum derinden
Kemiklerim sızlamaya başladı
Ama aklım yine yerli yerinde
Çok karanlık ama korkmuyorum
Sigaram aklıma bile gelmiyor
Sol tarafımda sakin bir yol var
Sadece masum cellatların geçtiği
Şimdi ne olacak diye hiç endişelenmiyorum
Etrafımda çok garip bir ses var
Ve bedenimde bir hafiflik
Beni benliğimden soğutuyorlar
Hislerim yavaşlıyor,küçülüyorum sanki
Ama içimde kocaman bir huzur
Toprağı hissediyorum ve ruhum ısınıyor biraz
Öldüğümü hissediyorum
Yok olmak ne garip şey.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Halin Halimden Nicedir Dünya
Sazı sözle çal söyle
kalbi kalple harman eyle
malsız dolar mı hiç heybe
halin halimden nicedir dünya
dökmüş ağacım hep gazeli
gülmez yüzüm solgun ezeli
dost kapısın açmış mabedi
halin halimden nicedir dünya
Aşık oldum söyler gezerim
gezerim amma durak mı bilirim
yele kapıldım savrulup giderim
halin halimden nicedir dünya
Bir gün olur göçüp giderim
canı toprağa teslim ederim
dosta selamı içten eylerim
geride kalana selam olsun dünya
Derdim anlatın beni sorana
Şiirler yazmış geride kalana
Oğuz derlerdi garip adina
bende göçtüm senden dünya
İsimsiz
Öyle Dertliyim Ki Bu Gece
Güneşini kaybetmiş bir papatya gibi,
Işığa aç kalmış bir manolya gibi,
Meçhule gittiğini yeni fark eden bir sevda gibi,
Öyle dertliyim ki bu gece.
Tüm mihnetlere açmışım gibi,
Tüm benliğim çalınmış gibi,
İnsanların insanlıktan çıktığını fark eder gibi,
Öyle hüzün yüklüyüm ki bu gece.
Acılı bir müştak gibi,
Değerini yitirmiş bir altın gibi,
İnsanlar tarafından görülen müptezel gibi,
Öyle jülideyim ki bu gece.
İsimsiz
Candan Sevdiğim
Yokluğun yine sardı tüm benliğimi
Aslında bu muydu bir ömür beklediğim
Görecek miydi bu gözler derinden sevdiğimi
Evet sevdi ama nerede candan sevdiğim
Anlamla içinde küllere döndüğüm
Anlamsızlıklarla yıllarca boğuştuğum
Senelerce adını bilmeden beklediğim
Şimdi biliyorum ama nerede benim candan sevdiğim
FERHAT TEMEL
Yakmamıştı beni böyle bir acı
Hissetmemişti bu can önce bir başkasını
Kör olmamış bu gözler, ölmemiş ince sözler
Söyle canım söyle var mı sende de böyle sancı
Şimdi sende biliyorsun tutkumu
Bırakıp gidebilecek misin? Hadi söyle
Ne olur hatırlat bana unuttuğumu
Gel bir olalım, biz olalım
Örülelim sevgiyle
İsimsiz
